-63-

Even later...


Ik zat samen met Linda en Jodie aan één van de tafeltjes in de grote eetzaal. Het rook heerlijk naar vers gebakken broodjes. De zaal was gevuld met allemaal mensen. Kleine kinderen die rond rende en oudere mensen die gezellig aan de tafeltjes zaten te ontbijten. Nog net voordat ik een hap van mijn witte bolletje met kaas wou nemen hoorde ik Elena die zeurend de zaal kwam inlopen. "Daar zijn jullie," boos wees ze met haar vinger in onze richting. "Ik heb overal lopen zoeken! En jullie zitten te eten zonder mij!" Elena werd aangestaard door de hele zaal. Langzaam zag ik der rood kleuren waardoor een klein lachje mijn mond verliet.
"Sorry" zei ze zachtjes en kwam snel naar ons toegelopen. Elena ging stilletjes bij ons zitten en zei de rest van het ontbijt eigenlijk niks meer. Af en toe hoorde ik haar buik rammelen. "Wil je ijn broodje? Ik heb er nog één" ik keek Elena vragend aan en hield het broodje voor haar gezicht. "Dank je" zei ze gelijk over blij en nam het broodje aan.

Even later liepen we met z'n allen door de grote hal naar de lift. Ondertussen waren we aan het bedenken wat we zouden kunnen gaan doen vandaag.
Opeens kwam Harry eraan gerend. "Iris!" zijn bruine krullen stuiterde alle kanten op. "Tot zo Iris" Linda keek me even grinnikend aan en liep daarna weg met Elena en Jodie.

"Iris, Hoe is het met mijn liefste meisje?" Harry kwam gelijk naar me toe en trok me gelijk in zijn armen. "Goed hooor, met jou?" ik keek Harry met een grijns aan. Zijn prachtige amandel vormige ogen glinsterde in het zonlicht dat naar binnen viel via de grote glazen muur. "Perfect" zei Harry met zijn hese stem.
Opeens voelde ik zijn warme lippen op de mijne. Even schrok ik maar ontspande toch maar. Ik legde mijn voorhoofd op de zijne en gaf hem nog een kusje op zijn neus.
"Waarom ben je hier eigenlijk?" vroeg ik nieuwsgierig. "Ik wil je mee uitvragen" Harry keek me blij aan. Zijn handen liet hij rusten op mijn heupen en hij gaf me alweer een klein kusje op mijn neus. Niet dat ik dat erg vond ofzo. Ik was graag bij Harry.
"Ik ga graag mee" antwoorde ik op Harry's vraag. Hij begon weer te grijnzen en gaf me een knuffel. "Ik hou van je" fluisterde Harry in mijn oor. Argh, Harry is niet lief voor me dacht ik. Hij laat me altijd dood gaan aan die vlinders in mijn buik.
Hij liet me los en nam me mee hand in hand de lift in.