Unanswered questions.
De volgende weken waren ik en Angelique bijna elke dag na school samen. We praatten over leuke jongens, lieten samen Brutus uit en hielpen elkaar met huiswerk. Op een dag zaten ik en Angelique in de aula , pratend over het proefwerk wiskunde dat er opeens een engel langsliep. Hij had bruin haar en een bril, en ik was op slag verliefd. 'Angelique!' Ik tikte hard tegen haar hand en wees hem zo onopvallend mogelijk na. 'Hij is vet leuk!' 'Die jongen met dat rare brilletje?' 'Ja, maar ik vind het geen raar brilletje.' De bel ging en ik en Angelique liepen naar het wiskunde-lokaal toe. 'Hij heet Alex, is 14 jaar oud en zit in de 2e.' Toen ze mijn verbaasde gezicht zag zei ze ' hij is een oude vriend van mij van de basisschool , waar ik soms nog mee praat. Zal ik je aan hem proberen te koppelen?' Vroeg ze ondeugend. De leraar deed de deur van het lokaal open. 'Kan je dat doen?' Angelique haalde haar schouders op. 'Ik kan het proberen? Ow, trouwens,ik kan...' 'STILTE!!!!' Brulde de leraar door het lokaal. Angelique gaf me een blik van 'vertel zo wel' en keek toen nijdig naar de leraar. Ik kreeg mijn blaadje. Dit was niet zo moeilijk als dat ik gedacht had, en ik kon zo alles invullen.' Ik had het af toen we nog 25 minuten moesten. Na 15 minuten zei de leraar 'pennen neer' , en zo te zien was Angelique nèt op tijd klaar. 'De laatste 10 minuten mag je wat voor jezelf doen.' Ik pakte een blaadje uit mijn tas en schreef ' Wat wilde je nou zeggen begin van de les? Vond je het pw moeilijk?' En schoof het blaadje door aan Angelique.Een paar seconden later kwam er een berichtje terug met ' Ik kan vandaag niet afspreken, moet wat regelen en ja, het wat een moeilijk pw, vond jij niet dan?' 'Okee jammer en nee, bij mij ging wel okee.' Ik schoof het blaadje door en keek naar de leraar, die 1 wenkbrauw optrok. Na de les liepen ik en,Angelique naar onze kluisjes en buiten namen we afscheid. Eenmaal thuis aangekomen nam ik Brutus mee naar boven en deed mijn pc aan.,Ik keek even naar mijn en Angelique's tekeningen. Angelique werd steeds beter en mocht al op doek werken, en mijn portret van Angelique was ook bijna af... Du-du-du! Daar ging mijn MSN af, wie kon dat zijn? Ik had toch alleen Angelique en mijn moeder op MSN? Wie zou mij nog meer willen toevoegen? Ene girlzy_rené. Accepteren, even kijken wie jij bent... 'hoi Alycia' Ik schrok me dood. ' Der... Hoi, wie ben jij rené?' Even leek het alsof er niks kwam en toen stond er 'Je ergste nachtmerrie!' Mijn hart zat in mijn keel. Ik wilde bijna op blokkeren drukken toen rené zei 'stop blokkeer me niet , want anders zal Angelique weten wat er gebeurd met mensen die mij blokken.' ' Wat wil je van me?' Ik voelde me niet goed worden. ' Vanavond kom je naar school, daar geef ik je verdere instructies.' 'nee' en ik sloot mijn computer af. Ik stond nog steeds te trillen. Opeens werd ik gesmst door een onbekend nummer ' Als ik Jou zou zijn zou ik vanaaf komen, stipt 8 uur.' Na het eten zei ik tegen mijn moeder dat ik naar Angelique zou gaan maar níet laat terug zou komen. Ik nam mijn mobiel mee, in het geval dat ik 911 moest bellen. Ik liep naar school en ging daar op het bankje zitten. Het was 2 voor 8 en mijn hart ging als een tierelier. In de verte zag ik een groep aankomen, ze waren in het zwart gekleed. Toen ze bij me kwamen versnelde ze en ik hoorde Rose zeggen 'kom, zullen we het doen?' Een hand tilde me op en ik probeerde te gillen maar de hand kneep mijn ademhaling af. Ik keek recht in het gezicht van Lana.'Ja, doe maar, sla haar zo hard dat ze haar eigen naam niet meer weet laat staan dit ... Akkefietje. Het leek alsof Lana een regen van stompen op me afvuurde, alle gedaantes kwamen op me af. Ik voelde eerst een klap in me gezicht , waarop een schop volgde. Ik viel op de grond en voelde een druppel langs mijn neus glijden. Ze lachten schamper en hopeloos lag ik op de grond terwijl de meiden me schop na schop in mijn buik gaven of klappen in mijn gezicht. Even werd het heel donker toen ik plotseling een man hoorde roepen 'wat móet dat daar? Kom terug jullie!' 'Aly-Alycia? Hans dit is een leerlinge van mij! Ik voelde een warme hand om mijn pols en een vrouw 'ze is oké, maar ze is wel heel koud, bel jij een ambulance dan breng ik haar wel even naar binnen'. Ik voelde dat ik werd opgetild en ik probeerde mijn ogen open te doen. De vrouw die mij vasthield was onze gym-lerares, maar dat kon me niks schelen. 'He Alycia, rustig aan maar, we gaan eerst samen thee drinken en dan eerst even bij zinnen komen'. Ze zei alles heel langzaam zodat zelfs met zo'n versuft hoofd als ik had, alles kon volgen. Ik deed mijn ogen weer dicht. Ik voelde alles heen en weer wiegen op het ritme van het tempo van mevrouw. Plots hoorde ik de mannenstem weer wat zeggen , en ik werd neergezet in een stoel. Ik deed suf mijn ogen open en zag dat ik in de lerarenkamer was. Voor mij zette de man een pot thee neer en een beker. Ik stak mijn hand uit en zag dat ik trilde. Ik nam een slok van de thee. Mevrouw was naast me gaan zitten. 'Ik ben koud en moe' bracht ik half-huilend uit. 'Ga maar even liggen , ik haal wat theedoeken als kussen en wat handdoeken om je mee af te drogen.' Zei de man. 'Doe maar je natte kleding uit, dan geef ik je wel mijn vestje dan word je wat warmer.' Ik ging staan en in een keer werd het zwart voor mijn ogen, het enige dat ik nog weet is dat ik een gil hoorde een hoop gestommel en een sirene.
Er zijn nog geen reacties.