Hp|| Cigarettes and Valentines|| GW 19

Lucca wist niet wat er gebeurde het moment dat hun lippen elkaar raakte. Het voelde of er vuurwerk ontplofte. Ze legde voorzichtig haar armen om zijn nek heen. Ze voelde hoe hij zijn armen om haar heen en sloeg en haar zachtjes naar zich toe trok. Toen ze elkaar los lieten glimlachte ze naar elkaar. Lucca legde haar hoofd tegen zijn borst aan en glimlachte.
Lucca keek naar hem op met een grijns. ‘Ik had niet gedacht dat je me zou terug zoenen.’ Zei ze.
‘Ik had nooit verwacht dat je het zou doen.’ Zei George met een grijns.
‘Nou ja, blijkbaar wel dus.’
‘Geen klachten hier.’
Lucca liet George los en sloeg een arm om hem heen. Ze wist niet goed wat ze moest doen.
‘Zullen we naar de leerlingen kamer gaan?’ Vroeg Lucca en begon te lopen. ‘Straks denken ze nog dat we allemaal rare dingen aan het doen zijn.’ Zei ze met een grijns toen ze merkte dat ze waren omgelopen.
‘Dat deden we toch ook?’ Vroeg George met een grijns die zijn arm om haar heen legde.
‘George?’
‘Je hebt wel een hoop vragen, voor een klein meisje.’
Lucca sloeg hem tegen zijn arm. ‘Hou je mond. Zo klein ben ik niet. Wil je nou nog dat ik het vraag?’
‘Vraag maar.’
‘Zijn we nu een soort van vriendje en vriendinnetje?’ Vroeg Lucca en speelde met de zoom van haar trui omdat ze hem niet durfde aan te kijken.
‘Wil jij dat we vriendje en vriendinnetje zijn?’ Vroeg George aan haar met een glimlach.
Lucca hield op met het spelen en keek naar hem omhoog. ‘Ja.’ Zei ze zachtjes met een glimlachje.
‘Dan zijn we vriendje en vriendinnetje.’ Zei hij en drukte een klein kusje op haar lippen.
Lucca had niet verwacht dat het zo eenvoudig was. Niet als je alle verhalen hoorde en las. Ze liep samen met George naar hun leerlingen kamer en kwamen samen binnen.
‘Dat duurde een eeuwigheid!’ Riep Fred uit.
‘We zaten er al aan te denken om jullie te komen redden. We waren bang dat jullie waren verdwaald.’ Zei Rhine met een grijns.
‘Ik zou nooit verdwalen.’ Zei Lucca en trok haar neus op.
Lucca wist het nog voor elkaar te krijgen om nog steeds te verdwalen, ook al was dit al haar laatste jaar.
‘Tuurlijk niet Luuk.’ Zei Rhine en schudde lachend haar hoofd.
‘Ik had George bij me.’
‘Ooh.’ Riep Fred uit. ‘Waren jullie stoute dingen aan het doen?’ Vroeg hij luid waardoor iedereen zich om draaide.
George gooide het boek dat Hermelien aan het lezen was naar Fred zijn hoofd.
‘Waar was dat voor nodig?’ Zei ze boos.
‘Fred dacht aan vieze dingen.’ Zei George onschuldig en Lucca stond daarachter heftig te knikken.
‘Ja ja.’ Zei Hermelien en pakte haar boek en liep naar boven.
‘Er is ook geen lol te beleven met dat kind.’ Zei Ron die het hele gesprek wel grappig had gevonden.
Lucca ging op de plek zitten waar Hermelien net had gezeten en George kwam naast haar zitten.
‘Dus wat hebben jullie gedaan?’ Vroegen Fred en Rhine die zich dichter naar hen bogen. ‘Vast geen onschuldige dingen.’ Zei Rhine en wiebelde met haar wenkbrauwen.
‘We hebben gekust als je het zo graag weten wil.’ Zei Lucca met een grijns van oor tot oor.
‘Wie hebben er gekust?’ Vroeg Katja die voorbij kwam lopen en bleef met Angelique staan.
‘Lucca en George!’ Riep Ron de leerlingen kamer door en kreeg een klap op zijn achterhoofd van George.