Keylina - 80

“Ik zal me nooit meer bij hem aansluiten”, zei ik kwaad.
“Dit is een regelrechte belediging”, zei Yue. “Acht je ons werkelijk zo laag, dat we de belangen van één stam belangrijker vinden dan de rest van de wereld?”
“Het is voor iedereen beter”, probeerde Keylina nog.
“Zwijg”, zei ik streng. “Ik zal nooit iemand helpen die zich belangrijker vindt dan alle anderen. Je hebt ons beledigd, Keylina. Je weet wat dat betekent.”
“Ik wens met prinses aangesproken te worden”, zei ze ijzig.
“Je bent een gevangene, je hebt niets te willen”, zei ik streng. “En zoals ik al zei, ik heb zo mijn redenen om je met Keylina aan te spreken.” Ik liep naar een van de deuren en riep twee wachters. Meteen namen ze Keylina gevangen.
“Je hebt geluk dat je te belangrijk bent voor Lizzie om je echt kwaad te doen”, zei Yue haar, vlak voor ze werd weggebracht.

Samen met een paar wachters ging ik naar Keylina’s schip. De kapitein kwam naar me toe.
“Wat is er?”, vroeg hij meteen.
“Jullie kunnen vertrekken”, zei ik kalm. “De prinses is onze gevangene.”
“Wij vertrekken hier niet zonder de prinses.”
“Dan nemen we jullie gevangen. Jullie zijn hier niet langer welkom.” De kapitein draaide zich kwaad om en ging het schip weer op. Ze deden alsof ze gingen vertrekken, maar ik had al snel door dat ze iets van plan waren. En inderdaad, niet veel later vielen ze ons aan. Met gemak echter sloeg ik elke aanval af. Na een tijdje besloot ik dat het genoeg was, en beschadigde ik het schip. Net genoeg om hen weg te jagen, maar niet te erg zodat ze nog konden varen. Ze vertrokken zo snel ze konden. Waarschijnlijk hadden ze nooit verwacht dat een persoon tegen hen allemaal kon winnen.