006.

Pov. Harry Styles
Ik zie dat Alyssa ongemakkelijk in het midden van de kamer blijft staan, dus wenk ik haar ook. Langzaam komt ze naar me toe en gaat tussen mij en Louis inzitten. ‘Dus…’ begin ik weer. Oow, wat ben ik toch een sukkel. Ik weet alweer niks om over te praten. ‘Haha. Dus…’ lacht ze. Ik kan het niet laten en kijk weer even naar haar prachtige helderblauwe ogen. Deze keer merkt ze het niet, omdat ze een beetje voor haar uit zit te staren. ‘Weet je…’ begin ik na een tijdje staren naar haar, ‘Ik hou van brownies.’ Ik zie dat ze moet lachen en ze zegt ‘Ik ook! Hier een straat verderop is een supermarkt, dus kunnen we daarheen gaan, zodat we de dingen kunnen kopen die we nodig hebben voor de brownies en misschien kunnen we ook vanavond koken.’ ‘Ja, is goed.’ stem ik in. ‘Pap, zouden we even naar de supermarkt mogen? Want Harry wil brownies bakken. En wij willen vanavond ook wel koken voor jullie.’ zegt Alyssa tegen haar vader. ‘Tuurlijk, schat.’ zegt haar vader en geeft haar wat geld. ‘Oké, dank je. Tot zo.’ ‘Waar gaan jullie heen?’ vraagt Zayn met een wenkbrauwwiebel. ‘Zayn… We. Gaan. Gewoon. Naar. De. Supermarkt.’ ‘Wat gaan jullie doen in de supermarkt?’ vraagt Zayn weer. ‘Spullen kopen voor de brownies en nog iets wat we vanavond gaan koken voor jullie.’ ‘Oow, oké.’ zegt Zayn. ‘Kom.’ zegt ze en ze sleurt me mee naar de gang. ‘Wacht…? Kun jij wel zo over straat?’ vraagt ze. ‘Nee, maar daarom heb ik dít bij.’ En ik pak m’n hoodie en zonnebril. ‘Aah… Slimme jongen.’ Ik grinnik, trek m’n hoodie aan en doe m’n zonnebril op. Ze opent de deur en loopt naar buiten. Ik doe de deur achter me dicht en ga naast haar lopen. ‘Maak je vaak brownies?’ ‘Valt wel mee.’ zeg ik. ‘Oké. Ik maak ze bijna ieder weekend, omdat Esmee dan bij me komt logeren.’ ‘Gezellig.’ ‘Haha. Ja, dat is het inderdaad. Soms hebben we dan een brownie-mengsel gevecht.’ grinnikt ze. ‘Cool. Ik heb wel eens een chocolademuntjesgevecht gehouden met Louis.’ ‘Haha, ja. Dat zag ik op YouTube. ‘Now kiss me, you fool.’ Geniaal stukje.’ ‘Haha. Dank je.’ lach ik een beetje beschaamd. ‘Kom, hier rechts.’ zegt ze, gaat te snel naar rechts voordat ik het in de gaten heb en ze knalt tegen me op. Samen vallen we op de grond en komen niet meer bij van het lachen. ‘Haha. S-sorry.’ ‘Maakt niet uit. Ik had op moeten letten, haha.’ zeg ik lachend. Ik sta op, steek m’n hand uit en trek haar overeind. Terwijl ik Alyssa al gewoon overeind heb getrokken staan we nog steeds hand in hand. Ze grinnikt en ik strijk een lok haar uit haar gezicht. Ze bloost en draait haar gezicht weg. ‘Dus… Zullen we dan maar weer eens verderlopen?’ vraag ik dan maar om de stilte te verbreken. ‘Ja.’ zegt ze en ze laat mijn hand los. Een gevoel van teleurstelling komt naar boven. Ik had het niet erg gevonden om nog een tijdje zo dicht bij elkaar te staan…

---

Reacties doen geen pijn. En abo's worden/zijn mijn beste vriendjes.