001
Veel lees plezier!
(Reacties zijn welkom!)
“Zuchtend laat ik mijn eigen op de bank vallen, mama komt altijd met zoveel klusjes waar ik geen zin in heb! Opeens zie ik een clip voorbij schieten,ik kijk even snel en zie dat het een liedje van TokioHotel is meteen zet ik de tv lekker hard en begin met dweilen. Maar dan meteen komt mama boos de kamer ingelopen, nee he , zei verpest het! Wanneer ik Tokio Hotel hoor loop ik snel naar beneden, maar daar staat mama al vlak bij de televisie , meteen weet ik dat ze op de uit knop drukt voordat het nummer afgelopen is, helaas, ik snap er nooit iets van wat ze tegen TokioHotel heeft, maar het is wel zo en dat is zwaar klote.
’Mama drukt de tv uit en Kayleigh kijkt haar met een boze blik aan, nu ga ik echt niet meer dweilen en ga op de bank zitten. Ik snap mama echt nooit zeg ik tegen Quincy. We mogen zelfs niet eens naar hun concert, hoe erg kan dat zijn!
“Ik snap haar ook niet zeg ik zuchtend en ik kijk Kayleigh aan. Ik zou zo graag eens naar hun concert willen en hetzelfde geldt voor mijn Kayleigh, maar het wordt ons gewoon verboden, volgens mij gaan we nog geen eens mogen wanneer we 25 zijn, ook al mogen we dan alles allang zelf betalen, maar voorlopig wonen we nog bij onze ouders en dat betekent geen TokioHotel concerten voor ons,helaas. Ik zucht diep, medelijden met ons zelf, we moeten wel naar die Hollandse herrie van mam luisteren, maar zodra wij een favoriet bandje hebben, word het verboden! Papa is bijna nooit thuis, vroeger heeft hij ook een bandje gehad en dat zag er super uit, hij accepteert het wel maar het is mama, zei verbiedt ons alles, zachtjes tik ik me zus aan, zullen we boven de dvd van TokioHotel kijken als hij niet weg gegooid is? 'Ja laten we dat gaan doen' zeg ik blij samen lopen we naar boven. Ik kijk dan in mijn kast tussen de dvd's en vind dan de dvd van TokioHotel. 'We hebben hem nog' zeg ik vrolijk en Kayleigh zet een glimlacht op. Het zou wel wat voor mama zijn om die weg te gooien, maar tot nu toe heeft ze dat nog niet gedaan, maar we zorgen er ook altijd voor dat het niet erg zichtbaar ligt. Meteen zetten we de televisie aan en de dvd begint, owh ik wou dat ik de jongens kon ontmoeten! Maar dat zal nooit lukken zucht ik, een traan glijdt langs mijn wang, ik zou stiekem hopen dat onze ouders uit elkaar gaan en dat ik een nieuwe stiefmoeder zou krijgen, maar dat word hem nooit.
'Even zet ik de dvd op stop en trek me pyjama aan, het is een shirtje waarop Tom extra groot staat! Ik kijk even naar Kayleigh en lach meteen vraag ik haar, 'kan de dvd weer van pauze af?' vraag ik. 'Ja, is goed' zegt ze waarna ik de dvd van pauze afhaal en hij speelt weer verder, ik zet een glimlach op bij alles wat Bill zingt en zegt, en het horen van de instrumenten van Tom, Gustav en Georg doe me ook goed. Ik zie hoe Kayleigh naar een Tomposter staart, zal het ooit waar zijn? Zullen wij TokioHotel ooit gaan ontmoeten?
Reageer (2)
umm
1 decennium geledende dvd in een andere hoes doen haha goed erg zeg ouders
1 decennium geleden