Chapter seven.

Een zucht ontsnapt mijn mond. Ik knipper enkele keren met mijn ogen. ‘Huh?’ Zeg ik en rek me uit, waardoor er een kreuntje mijn mond verlaat. ‘Auwh’ zegt er iemand. Ik kijk de richting uit vanwaar het geluid kwam en zie Hailey pijnlijk over haar hoofd wrijven.
‘Sorry.’ Zeg ik en kijk naar de klok.
‘Damn.’ Zucht Hail, ik kijk haar niet begrijpend aan.
‘Ik moest gisteren terug naar huis komen.’ Zegt ze nu.
‘SHIT!’ Vloek ik. ‘Ik ook.’ Vervolledig ik mezelf. Ik kijk naar Andy en stoot Hailey aan.
‘Zie hem schattig zijn.’ Grinnik ik. Waardoor Hailey nu ook begint te grinniken. Uiteindelijk draait het uit op de slappe lach. Gelijk kijken er 3 andere ons aan.
‘Oops.’ Brengen we er tegelijk uit, waardoor we dus weer vertrokken zijn.
‘Ssshht.’ Ergert Alex zich aan ons.
‘So ho r ry.’ Krijg ik er nog net uit.
‘Hoe laat is het?’ Vraagt Andy en ik kijk op mijn Gsm.
‘7 voor 9.’ Zeg ik wanneer ik eindelijk uitgelachen ben.
‘Ooohw, damn.’ Zegt Andy.
‘Moest jij ook al thuis zijn?’ Vraagt Hailey, Andy knikt.
‘Join The Club.’ Zeg ik en steek mijn hand op. Alex is blijkbaar weer in slaap gevallen en Lauren doet er alles aan om ons te ontwijken. Ik grinnik.
‘Muh, ik ga denk ik maar eens naar huis om te douchen.’ Zegt Hailey, ik knik.
‘Ik ga hier douchen, ongetwijfeld liggen hier nog kleren van mij. En die douche hier is veel leuker dan bij ons thuis.’ Zeg ik lachend.
‘Mag ik mee douchen.’ Vraagt Andy en wiebelt met zijn wenkbrauwen.
‘Wat dacht je van, nee.’ Zegt Hailey in mijn plaats. Ik lach en geef Andy een aai op zijn hoofd. Daarna ga ik naar Hailey en geef haar een knuffel.
‘Bye muts.’ ‘Doei hoed.’ ‘Ik ga je missen.’ Zeg ik met een pruillip.
‘Ik jou ook sweety.’ Zegt ze en laat me los.
‘Bye, ik houd van je Tweety.’ Zeg ik en ga naar Alex’ kast om kleren te vinden. Nadat ik kleren en ondergoed had gevonden, verplaatste ik me naar de badkamer. Waar ik de deur op slot draaide, zodat niemand binnen kon. Want Andy kennende, zou dat zeker proberen.
‘Mag ik binnenkomen?’ Vraagt de stem van Andy wanneer ik nét onder de douche sta.
‘Doe maar.’ Zeg ik, ik hoor dat hij de deur probeert te openen. Maar het lukt niet, ik begin te lachen.
‘Ik ken je ondertussen al goed genoeg hoor, schat.’ Zeg ik en ga verder met douchen.

Aangekleed en wel kom ik weer thuis aan. Sheiba komt zoals gewoonlijk kwispelend op me af. Ik aai hem en ga door naar de keuken waar mijn ouders zitten te eten.
‘Moest jij niet eerder thuis zijn.’ Vraagt mijn mam.
‘Ja, sorry mams. Maar het was zo leuk. En ik was volgens mij zo moe dat ik direct in slaap ben gevallen. Want ik weet het niet meer. Je weet ook wel dat ik dat nooit express zou doen.’ Zeg ik en zie haar bedenkelijk kijken.
‘Ik geloof je wel hoor, maar laat voortaan iets weten hé.’ Zegt ze, ik laat een zucht van opluchting. Dit had véél erger kunnen uitdraaien. Ik loop naar mijn mams en geef haar een kusje op haar wang.