Young, wild and free' 006

De dagen daarna was Eve in elke pauze bij Rae te vinden. Langzaam maar zeker werd het een gewoonte. Als ze elkaar niet konden vinden, gingen ze naar elkaar op zoek. Niets werd afgesproken, het ging gewoon vanzelf. Eve begon zich met de dag beter te voelen. Ze ging steeds minder met tegenzin naar school, die week. Ze kreeg het gevoel dat ze een vriendin gemaakt had.
‘Hi, Rae.’ Eve zette haar dienblad neer op de tafel in de kantine. Ze ging op één van de vele, rode stoelen zitten en keek naar het roodharige meisje voor haar.
‘Hey, Eve.’ Rae schoof haar stoel iets dichterbij en scheurde haar blik los van het andere meisje waar ze naar had zitten kijken, Naya Leighton.
‘Waar kijk je naar?’ vroeg Eve. Ze draaide zich om en keek ook naar Naya. ‘O, zij. Wie is het eigenlijk?’
‘Serieus, heb je onder een steen geleefd of zo?’ vroeg Rae verbaasd. Eve haalde haar schouders op.
‘Blijkbaar, maar zeg eens; wie is het?’
‘Naya Leighton. De populairste hier op school. Ik kan niet geloven dat je haar niet kent.’
‘Ik moet altijd zo snel mogelijk naar huis, ik heb geen tijd om me bezig te houden met modetrutten.’
Rae grinnikte. ‘Je bent hier al vanaf het begin van het jaar, toch?’ Eve knikte en nam een hapje van haar broodje.
‘Waar kom je eigenlijk vandaan? Als ik dat vragen mag..’ Eve richtte haar blik op haar schoot. Hier praatte ze liever niet over, maar Rae was nu toch haar vriendin, en die zou ze moeten vertrouwen..? Ze zuchtte diep.
‘Little Thetford, Cambridgeshire.’ Rae fronste haar wenkbrauwen. ‘Dat ligt best een eindje hier vandaan.’
Eve knikte en nam nog een hap van haar broodje, maar ze kon het brok in haar keel niet wegslikken. Alles wat in dat kleine stadje gebeurd was, zat diep in haar hart. Als ze er over praatte, voelde ze de steken door haar hele lichaam en prikten de tranen achter haar ogen.
‘Weet je, je wil het niet vertellen, dat zie ik aan je. Maar het hoef ook niet, nog niet.’ Eve knikte dankbaar en at verder, zodra ze daartoe in staat was.
‘Dus zo gaat het hier aan toe op school? Naya krijgt alles en wij lopen allemaal maar achter haar aan?’ Eve schakelde over op een ander onderwerp.
‘Ja, ik dacht het dus even niet, hé. Ik weiger om aan haar af te doen, echt. Ze is gewoon zó arrogant en zelfverzekerd en..’ Rae ratelde een heel verhaal af. ‘Ze is wel eens bij Liam als ik bij Niall ben en dan is ze iets minder erg. Maar omdat ze Liam heeft, denkt ze dat ze alles heeft.’
Eve grinnikte, maar trok haar gezicht weer in de plooi toen ze het verbijsterde hoofd van Rae zag. ‘Sorry.’
‘We zullen nooit de queen bee van het CJC worden. En daar heb ik vrede mee, echt. Maar het is zo overdreven dat Naya altijd alles krijgt,’ klaagde Rae. Eve knikte begrijpend. Ze had dit gemist, om zo te roddelen met een vriendin. Nu ze Rae had – of tenminste, leek te hebben – was haar leven een klein stukje draaglijker geworden.