Proloog

Met een klap sloeg James zijn boek dicht, waardoor zijn vrienden verschrikt opkeken.
‘Heb je dat verdomde boek nou eindelijk uit?’ vroeg Sirius verveeld, en hij gooide een prop perkament naar een passerende eerstejaars Huffelpuf die zich vervolgens geschrokken uit de voeten maakte.
‘Nee, ik heb een idee.’ James grijnsde triomfantelijk, maar Remus zuchtte.
‘Gaffel, je weet dat ik dat boek aan het lezen was, hè?’ zei hij.
‘Ja, maar dit is belangrijker.’ James stond resoluut op van de houten stoel in de bieb, ging voor zijn vrienden staan, en legde zijn hand op de plaats waar zijn hart ongeveer moest liggen. ‘Ik, James Potter, beloof plechtig te doen wat ieder meisje zo graag zegt te willen.’ Hij grijnsde opnieuw en zijn vrienden keken hem verwachtingsvol aan.
‘Wat dan, James?’
‘Ons eigen liefdesverhaal… Maar dan anders.’
‘Maar dan… anders?’ vroeg Remus met een opgetrokken wenkbrauw.
‘Gaffel, wat las je eigenlijk?’ vroeg Sirius fronsend, en hij pakte het boek dat James op de tafel had gegooid. ‘Romeo en Julia? Is dat niet dat bekende liefdesverhaal?’
‘Ja, inderdaad. Romeo Montague en Julia Capulet zullen worden vervangen door James Potter en Lily Evers.’ De grijns zat nog steeds op James’ vastberaden gezicht en Sirius grijnsde mee, maar Remus leek zijn bedenkingen te hebben.
‘Waar begint het?’ Sirius stond op en wreef genoeglijk in zijn handen; hij had er zin in.
‘Op een feest. Het toeval wil dat de Eversen een feest organiseren ter gelegenheid van Julia’s - pardon, Lily’s - vijftiende verjaardag.’ James leek zijn geluk niet op te kunnen.
‘James… In het verhaal vallen veel doden… In hoeverre wil je het verhaal volgen?’ probeerde Remus hem opnieuw van zijn idee af te praten.
‘Ik volg het verhaal zo ver als nodig is, Maanling.’ James wierp zijn vriend even een dodelijke blik, en liet zich weer op zijn stoel zakken.
‘Het verhaal is niet om-’
‘Wanneer is dat feest, Gaffel?’ vroeg Sirius, die blijkbaar ook genoeg kreeg van Remus’ pogingen.
‘Spoedig, mijn beste Sluipvoet. Zeer spoedig.’ James had plotseling een serieus gezicht getrokken. Hij stond op van de tafel waar hij aan had zitten lezen, en schreed met rappe passen de bibliotheek uit. Remus en Sirius verdwaasd achterlatend, en Peter die niets van dit alles had gemerkt door het boek dat hij las.