Hp|| Cigarettes and Valentines|| GW 13

Rhine keek naar Lucca die chagrijnig voor zich uit aan het praten was. Eigenlijk wilde ze tegen haar ontploffen maar ze besloot het maar rustig aan te pakken. Ze ging achter Lucca staan.
‘He.’ Begon ze.
‘Nee, ga weg Rhine. Ik wil je niet zien. Je steelt mijn vent.’ Mompelde ze toen Rhine wilde beginnen.
‘Nou weet je wat? Dan niet joh. Ga maar lekker alleen dood.’ Katte ze haar af en draaide zich om.

Ongelooflijk, ze wilde haar beste beentje voor zetten voor haar beste vriendin en dan kreeg ze dit? Ze draaide zich weer boos om en liep terug naar de leerlingen kamer waar Fred, George en de rest zat. Fred trok Rhine op zijn schoot en sloeg zijn armen om haar heen.
‘Moet dat nou?’ Schoot Ron in hun richting.
‘Ja, want ik zit zo lekker.’ Zei Rhine en leunde tegen Fred aan.
Rhine zat inderdaad heerlijk, maar of dat nou kwam omdat ze op Fred zat of omdat ze echt lekker zat wist niemand. Rhine had al een tijd lang een crush op Fred gehad. Rose wist het, maar beide hadden ze hun mond gehouden tegen Lucca omdat ze bang waren haar te kwetsen. Ze wist ook pas sinds dat Fred wat voor haar voelde nar dat hij haar had benadert voor de grap die zij en Lucca samen zouden uitvoeren.
‘Denk je dat ze straks naar benden komt, en sorry zegt?’ Vroeg Rhine aan de rest, maar die bleef stil.
Niemand wilde eigenlijk hardop zeggen wat iedereen dacht. Tot George zijn hoofd schudde.
‘Denk het niet. Daar is ze te koppig en te trots voor.’ Zei hij en keek naar Rhine.
‘Te trots. Ze durft het gewoon niet.’ Zei ze en kneep even in Fred zijn hand.
‘Waarom dat nou weer niet, ze zat fout. Moet ik haar straf geven?’ Vroeg Ron en strak zijn klassenoudste badge vooruit.
Rhine moest glimlachen. ‘Nee hoor.’ Zei ze. ‘Nou, ze denkt gewoon dat we haar anders zwak of weet ik veel vinden. Niet zeggen dat ik dat weet, dat vind ze niet leuk.’ Zei Rhine met een grijns die dondersgoed wist dat Lucca graag onleesbaar bleef.

Lucca plukte, trok bijna als een gek aan haar haren. Ze voelde steken in haar hart en tranen die opwelde in haar ogen. Ze had haar vriendin gekwetst. Haar vriendin die altijd voor haar klaar stond, met wie ze diep in de nacht kon praten, met wie ze alles deelde. Ze streek over haar hart heen in de hoop dat het over was. Rose zou waarschijnlijk tegen haar zeggen dat het haar eigenschuld was, en dat was het ook maar dat hoefde ze nou even niet te horen. Soms haatte ze de intelligentie en de eerlijkheid van Rose, maar ze zou er ook niet zonder kunnen. Waarschijnlijk was ze dan een of andere los geslagen gek geworden. Maar het werd er momenteel niet beter op. Ze ging op haar bed zitten en haalde een hap lucht. Ja hoor, goedendag paniek aan val. Lucca had het euforische gevoel van haar dag droom niet meer. Nu was er alleen maar leegte, ellende en verdriet. Een traan viel over haar wang richting de grond. Wat had ze gedaan? Ze maakte ruzie met haar beste vriendin om een jongen. Een jongen! Nog een traan. Steeds sneller vielen de tranen naar benden. Ze kreeg het elke keer voor elkaar om mensen die van haar hielden weg te duwen en af te katten net zolang tot ze er niet meer waren. Lucca slikte weer en trok haar benen op. Rhine zat nu vast gezellig met haar nieuwe geliefde op de bank te knuffelen en lief te zijn. Ze beet op haar lip. Hoe kreeg ze het voor elkaar?
‘Stomme George. Stomme Rhine. Stomme Fred. Stomme Rose. Stomme iedereen.’ Mompelde ze. Ze liet haar benen weer los en liet zich vallen op het bed en keek nu naar het plafond.
‘Stomme ik.’