You're a part of our family now.

Ik liep mijn kamer uit en liep naar de hobbykamer. Ik hoorde Brutus beneden rommelen. Ik deed 1 van de kastjes open en zag daar mijn oude schildersezel staan die mijn vader nog in elkaar had gezet, toen hij nog bij ons woonden. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren, met mijn vader door het bos heen rennen met Brutus op onze hielen, ik als aardappelzak op mijn vaders schouder, ik die samen met hem een zeepkist-auto maken en die dan van de hoogste berg in onze oude woonplek afsjeezen... Totdat mijn vader plotseling wegging omdat hij op een zakenreis moest gaan naar allerlei landen, en alleen met kerst terugkwam, met cadeau's. Maar dat maakte het niet goed voor mij. Plotseling werd mijn dagdroom verstoord door een luide klap van een deur en mijn moeder die schreeuwe 'Alycia! Ik ben thuis!' 'Okee!' schreeuwde ik terug. Op de gang hoorde ik een Brutus blaffen en ik wist wat dan betekende, botje! Ik zette de ezel tegen de muur naast de deur van mijn kamer en keek naar binnen en zei 'Angelique, kom is? Wil je wat drinken?' Angelique kwam naar buiten. 'Okee, dankjewel, mag ik dan nog een keer ice tea, want de vorige keer was mijn drankje half over de vloer gestrooid.' Al lachend liepen we naar beneden, we hoorden al halverwege de trap een luid getrippel en voordat we ook maar beneden waren was Brutus al beneden aan de trap aan het springen. Ik liep naar de keuken en zei 'Brutus, zo!' Brutus ging rustig zitten. Ik schenkte het oude glas van Angelique vol en zei 'ga maar even aan de kant Angel, anders wordt je weer aan de kant geduwd door Brutus.' 'wa..Hoezo? Hij zit nu...' Voordat ze haar zin kon afmaken had ik al het botje uit de la gepakt, en Brutus werd wild, hij sprong tegen het aanrecht op en blafte zo hard hij kon. 'na-ah-aah!' En Brutus werd meteen rustiger. Ik pakte mijn sleutels en deed ze in het slot van de achterdeur. In de tuin gooide ik hem ver weg. 'pak het!' En weg was Brutus. 'wow, hij houd daar van zeg...' Hoorde ik Angelique achter me. Ik draaide me om en Brutus kwam vanachter mij met zijn bot tussen zijn tanden en maaide me bijna omver ermee. 'Ja, zal ik het pak ice-tea meenemen naar boven?' 'Isgoed' zei Angelique, terwijl ze een slokje nam en naar Brutus keek. Ik pakte het pak Ice-tea en liep de trap op en nam de ezel die nog tegen de muur stond mee naar binnen. Ik zette het in spiegel-reflectie tegenover de ezel van Angelique. Angelique ging meteen verder met haar tekening, het was nog niet zo heel gedetailleerd maar goed voor de eerste keer proberen. Ik pakte een van de lege doeken op de grond en zette het op de ezel. Ik wilde wat ik wilde tekenen, maar ik had het model nodig. 'Wacht eens...' mompelde ik, en ik liep de trap af naar beneden, om Brutus te roepen. 'Brutus, kom is hier schatje!' en daar kwam hij al aangetrippeld. 'Volg.' Ik liep snel de trap op naar mijn kamer, en Brutus volgde. Angelique keek heel even op en keek toen weer op haar tekening. 'Hij is al wel een beetje goed, toch?' 'Wat vind je er zelf van?' even was het stil, tot Angelique zei 'Ik vind het wel mooi, maar ik vroeg om jouw mening.' 'Angelique..' Ik keek haar strak aan. Wat had ze mooie ogen! En die haren vallen perfect met haar gezicht! 'Het enige wat telt is wat je zelf er van vind een echte artiest luistert alleen naar zichzelf...Maar hij is wel goed ja.' We lachtten heel even, Brutus liep naar de bank waar hij een kauwspeeltje onderuit haalde en er mee begon te spelen, waardoor om de zoveel tijd een luid PIEP geluid de stilte doorbrak. 'Trouwens, mag ik jou tekenen? Dan mag je die tekening er daarna wel hebben, en als je wilt lijst mijn moeder hem ook nog in met een leuk gebreid werkje.' Angelique zei glimlachend 'Ja tuurlijk, maar dan moet je me niet heel lelijk maken hoor.' 'Hahaha!' Lachtte ik 'tuurlijk, dat doe je toch niet als beste vriendinnen?' Angelique haalde net adem om wat te zeggen toen mijn ma riep 'Dames! Eten!' Brutus stoptte meteen met spelen maar hield wel het rubberen balletje in zijn mond terwijl hij de trap afliep. 'Kom, dan maak ik na het eten wel alvast een beginnetje aan je tekening, ik weet trouwens nog niet zeker of ik het wil verven of tekenen of iets anders, maar dat kies ik zo wel.' 'Okee!' zei Angelique opgewonden en samen liepen we de trap af en gingen aan tafel zitten. Ik snoof de lucht op die de hele eetkamer vulde, het rook naar... Nee dat kan toch niet? Het is vandaag toch geen speciale dag? Ik rook mijn moeder's speciale spaghetti, maar die werd in ons huis alleen geserveerd als er iets belangrijks was, bijvoorbeeld een verjaardag, op kerst of als mijn vader thuis was... Voordat ik kon bedenken wat de reden kon zijn kwam mijn moeder al aangelopen met hete pannen in haar handen. 'Kijk Angelique' zei ze terwijl ze de pannen neerzette 'dit is een speciaal recept bij ons in de familie, dat we alleen eten als de ouderen van het gezin iets te vertellen hebben, of op speciale feestdagen.' Nee, ze zou toch niet dit alleen hebben gemaakt omdat ik nu een echte vriendin had? Wat als dat zo was? Dat zou wel zeer overdreven zijn, maar mijn moeder kennende, zou het zo kunnen doen. Ze schepte Angelique's bord vol met pasta en ook dat van mij. Angelique keek heel ongemakkelijk toen ik een hapje nam van mijn pasta. 'Ermm... Ma-...ermm..maag ik uuu... Mag ik...' Zei ze stotterend. 'Wat is er liefje?' Vroeg mijn moeder alsof ze het tegen mij had. 'Ik had een vraagje, ik zie dat jullie niet bidden, mag ik dat wel?' zei ze, nog steeds niet volledig gerust. 'Tuurlijk, ga je gang hoor' zei mijn moeder. Angelique leek meteen een stuk opgeluchter en bouwde haar handen in elkaar. Zodra ze klaar was ging mijn moeder staan. ' Okee ' zei ze ' ik zal maar met de deur in huis vallen. Ik heb een kleine boetiekje gekocht en daar ga ik nu al mijn kledingstukken verkopen. Er zit een klein atelier bij dus daar zal ik de komende weken heel vaak zijn.' Ze bleef een tijdje trots glunderend staan. 'Wauw mam, vet cool!' ' Ik vind dat ook stoer zeg, mevrouw Quance!' Zei Angelique vrolijk. Mijn moeder ging weer zitten en zei toen 'ach, noem me maar gewoon Lisa hoor, je hoort nu bij onze familie. Laten we genieten van de pasta voordat hij koud woed.' Ik keek naar Angelique, ze lachte heel lief naar me, en ik lachte terug. Na het eten gingen ik en Angelique verder met onze tekeningen, en om 7 uur brachten mijn moeder en ik Angelique thuis. 'Morgen weer?' vroeg Angelique nieuwsgierig. 'Morgen weer' zei ik glimlachend.