1

Ik nam de sleutel van mijn locker uit mijn tas en deed hem open. Nam mijn boek eruit en sloot hem terug. Net toen ik verder wandelde werd het uit mijn hand gegrist.
'Harry!!! Geef dat terug!'
'Geef me eens een reden waarom ik dat zou doen?'hij knipoogde naar me en liep grijnzend weg. Dan werd het maar achtervolging. Ik rende achter hem aan maar had hem al snel bijgebeend. Ik greep zijn kraag en door mij stuntelige actie lagen we plots allebij op de grond.
'Okee ik snap waaron je atletiek doet' zij hij droog Hij keek me strak in de ogen en ik keek grijnzend terug. Maar het duurde niet lang en schoten allebij in de lach.
'Haha ik ga je echt missen yass'hij keek me triest aan.Hij stond op, trok me recht en gaf mijn boek terug.
'Ik jou ook maar we houden contact en als je eens in londen bent ' glimlachte ik hem toen. Ik had het er erg moeilijk mee. Mijn vader moest verhuizen voor zijn werk. Maar ik was al blij genoeg dat we in engeland bleven. De bel ging en ik gaf harry een laatste knuffel.
'Dag meneer styles'zij ik met een krop in mijn keel. Het was waarschijnlijk de laatste keer dat ik hem zag omdat hij niet naar het afscheidsfeestje kan komen.
'Dag yasemin' hij wuifde en liep toen weg. Een traan gleed over mijn wang hij was de beste vriend die ik ooit gehad had. Ik voelde meer voor hem maar dat maakte nu tog niets meer uit.
'Yass wat is er' liza kwam naar me toen gelopen'harry?'Ik knikte en wreef de traan weg.
'je maakt wel nieuwe vrienden hoor' ze glimlachte geforceerd ik wist dat ze het er ook heel erg moeilijk mee had.