Hp|| Cigarettes and Valentines|| GW 09

Dagen vlogen voorbij en voor Lucca het wist was het de laatste dag van haar na blijven en de dag voor hun grap. Ze was zorgvuldig bezig geweest met het plannen van alles. Ze zat naast Rose aan haar tafel en praatte met hun. Ze had er wel voor gezorgd dat ze de tweeling kon zien. Lucca had nog wel moeite de tweeling uit elkaar te halen maar ze was er wel achter dat eentje maar haar hart zo kon laten kloppen. Ze draaide een pluk om haar vinger. Ze had wat geflirt met George, heel minimaal maar het was een begin.
‘Rhine irriteert me.’ Zei Lucca vanuit het niets tegen Rose en haar, en ook een die van Lucca, en keek ze aan.
‘Hoezo dat nou weer?’ vroeg Thorn die ook in Huffelpuf zat aan Lucca en draaide zich naar haar toe.
‘Nou.. gewoon.’ Zei Lucca langzaam, ze vond dat ze al te veel had gezegd maar besloot het toch er allemaal uit te gooien. ‘Omdat ze zo veel met de tweeling om gaat.’ Zei ze en deed haar armen over elkaar heen en keek boos naar Rhine die tussen de tweeling in zat en het erg naar haar zin had.
‘Oh dus daarom zit je bij ons? Nou kan ik je in ieder geval goed laten ontbijten.’ Zei Rose en keek Lucca aan.
Thorn schudde zijn hoofd en keek ook even naar Lucca. ‘De linker vindt haar overduidelijk leuk.’ Zei hij en keek naar Lucca. Hij had de roddels al van Rhine en Fred gehoord en volgens de laatste, waren ze aan het daten.

Rhine boog zich naar Fred, om naar Lucca te kijken. ‘Waarom kijkt ze nou zo naar me, en waarom zit ze niet hier?’ Vroeg ze en keek hem aan.
‘Weet ik niet, jij bent haar vriendin niet ik.’ Zei hij en haalde zijn schouders op.
‘Misschien is ze gewoon jaloers op jou, ik bedoel wie is nou niet jaloers als je met ons om kunt gaan.’ Zei Leo met een grijns die tegenover de tweeling zat.
‘Ja hoor.’ Hoorde ze Ron zeggen en ze keken hoe hij met zijn ogen rolde.
Rhine besloot hem maar te negeren. George keek naar Fred en Rhine en toen naar Lucca.
‘Misschien vind ze dat je haar in de steek laat.’
‘Ja, maar ze kan toch ook gewoon mee?’ Zei Rhine en was een beetje chagrijnig op Lucca en haar gedrag.

‘Welke van de twee?’ Vroeg Lucca en keek mistroostig voor haar uit.
‘Weet ik veel, ze lijken op elkaar. Ik denk Fred, maar voor het zelfde geld kan het George zijn.’
En met die woorden ontplofte Lucca.
‘RHINE!’ Brulde ze en sprong op. Niet veel later sleurde Lucca Rhine met al het geweld de grote zaal uit. Ze had het helemaal gehad. Wie het ook was, het maakte haar niet meer uit. Rhine wist dat ze hen niet meer mocht en dat ze hen liever vermeed. Ze wist nu zo ongeveer dat ze wat voor George voelde en in tweestrijd met zichzelf was en nog moest ze het doen. In de meisjes wc rammelde Lucca Rhine door elkaar.
‘Hoe kun je?’ Gilde ze.

Lucca lag op haar bed na het nablijven en zuchtte. Rhine had haar al meerdere malen betrapt op het kijken naar George, of Fred dat wist ze niet.
‘Dus wie is je geheime liefde?’ Vroeg Rhine die bij Lucca op het bed plofte.
‘Maakt dat jou wat uit?’ Vroeg Lucca en voelde zich betrapt.
‘Ja. Vertel.’ Lucca kwam omhoog en leunde op haar ellebogen.
‘Volgens mij weet je wel wie het is.’ Rhine knikte. ‘Ja, maar ik dacht dat je hem niet mocht.’
‘Doe ik ook niet, echt maar ook weer wel. Het is moeilijk, maar ik kan niet na al die jaren vrolijk weer met ze omgaan. Dat beangstigt me, straks hoeven ze me niet meer.’ Lucca staarde naar de muur en haalde diep adem. ‘Denk je dat ze me echt niet meer moeten?’
‘Vast niet kiddo. Stel je niet zo aan. Ga er toch gewoon voor. Straks hoef je hem toch helemaal niet meer te zien.’ Er viel een lange stilte terwijl Lucca nadacht.
‘Denk niet zo veel na Luuk.’ Zei Rhine en liep weg.