Chapter 5

Samantha POV:
Een paar uurtjes later zit de huiskamer vol met visite. Mijn oma en opa zijn er, de vriend van mijn zus en nog wat ooms en tantes. Justin is weg, hij moest nog wat dingetjes regelen zei hij, hij heeft namelijk vanavond nog een concert zei hij vanmiddag. Best vervelend als je enigste en beste vriend beroemd is en vaak weg moet. Binnenkort gaat hij ook voor het eerst op wereldtour. Fijn, ik had dolgraag mee gewilt maar als je examens hebt gaat dat dus niet. Dan moet ik hem dus een jaar missen, best moeilijk want verder heb ik niet echt van die goede vrienden of vriendinnen. Zuchtend neem ik een slok van de cola en kijk verveeld op de klok. Serieus wanneer gaan ze nou weg? Ze zitten er al bijna twee uur. Niet dat ik het niet leuk vind dat ze komen, maar ze kunnen af en toe nogal zeuren. Ik kijk wat opgeluchter als ze eindelijk vertrekken. 'Mam ik ben boven.' Ik sta op en ga naar mijn slaapkamer als iedereen de deur uit is. Zuchtend pak ik mijn boek van scheikunde erbij. Laat ik maar eens gaan leren, over 2 maanden beginnen de eerste examens al en deze week heb ik een belangrijke toetsweek. Ik ga aan mijn bureau zitten en sla het boek open. Met tegenzin begin ik alles door te lezen. Na even leren, sla ik het boek dicht en ga weer naar beneden. Tot mijn verbazing staat Justin net in de woonkamer. Hij grijnst even. 'Jij hebt toch een concert op dit moment?' Ik frons en zie hoe Justin grijnzend zijn hoofd schud. 'Nee, dat was een grapje.' 'Waarom moest je dan weg?' Ik kijk een beetje moeilijk. 'Ik heb iets voor je geregeld.' Ik zie hoe hij grijnst. 'Kleed je om, we moeten zo weg.' Zegt hij geheimzinnig en hij geeft me een setje richting de trap. Ik loop naar boven toe en kleed me snel even om in mjin slaapkamer. Als ik klaar ben loop ik naar beneden toe. Justin gooit mijn jas naar me toe en ik trek hem aan. Dan neemt hij me mee naar buiten en laat me in zijn mooie zwarte Range Rover stappen. Ik doe de gordel om en dan rijd Justin weg. 'Waar gaan we nou heen dan?' Dat vraag ik me nog steeds af. Justin kijkt met een grijns opzij. 'Kom je vanzelf wel achter.' Ik zucht diep en na even stopt de auto. Justin stapt uit en doet dan de deur voor mij open. Ik hoor een gegil. 'Wat gaan we doen en waarom zijn we bij het concertgebouw?' Vraag ik met een moeilijk gezicht als we voor het gebouw staan.