O3O.

POV Céline
Het concert is inmiddels alweer twee weken geleden. School gaat gewoon weer verder, en Elvira is helemaal opgeknapt.
We hebben het vaak over onze gebeurtenissen. Onze vriendinnen waren onder de indruk.
Soms had ik contact met Harry. Ik had me dit compleet anders voorgesteld. Soms DM’de we met elkaar. Het liefste wat ik nu wilde was naar Londen. Als verassing, samen met Elvira. Ik wilde dat ze Niall weer zag, want het laatste gesprek aan de telefoon wat ze met hem had was stroef verlopen.
Wat konden we doen? My mind is blown.

POV Harry
Iets meer dan twee weken geleden was de dag dat ik haar vond. Twee weken geleden was het concert. En iets minder dan twee weken gelden had ik haar gezoend. Waarom verliep ons contact zo slecht?
Ik wilde er iets tegen doen, maar ik wist niet wat. Zij zit op school, wij hebben overal dingen te doen.
Het lukt gewoon niet. Ik praat met Niall eigenlijk weinig hoe het zit tussen hem en Elvira. Maar aan zijn gezicht kan ik zien dat hij ook niet zoveel contact met haar heeft.
Ik kijk in de agenda op mijn telefoon. Volgende maand hebben we een week achterelkaar vrij. Ik wilde dat Céline over kwam,naar hier. Ookal was het maar een weekend. Het moest.
Ik ga er voor zorgen dat dit gebeurt.


POV Niall
Zwijgend zit ik in de bus. Ik heb niks meer te zeggen. Het telefoon gesprek twee weken geleden was niet zo bijzonder. De eerste keer was zo anders. Soms had ik contact met Elvira via een sms. Bellen deden we nooit. Waarom we dit eigenlijk niet deden was voor mij ook een raadsel.
Misschien had ik dit voorgevoel wel gehad. Ik kon haar niet bellen, toen we net thuis kwamen van de tour. Toen hield iets me tegen. Misschien was het het verkeerde moment geweest?
Zelfs het briefje wat ik had achter gelaten was niet meer ter sprake gekomen.
Dit was vreselijk. Ik miste haar, ookal kende ik haar bijna niet. Ik wist zeker dat ze mij ook miste. En dan niet als Niall van One Direction, maar als Niall die aan haar bed stond, terwijl hij haar bijna niet kende.
Maar haar bellen? Ho maar. Ik was gewoon bang om het compleet te verpesten.

POV Elvira
Als ik thuis kom van school loop ik meteen door naar mijn kamer. Mijn tas gooi ik op mijn bed, en mijn jas beland op de grond. Ik pak het briefje wat Niall voor me had achtergelaten in het ziekenhuis. Ik kijk er iedere keer naar. Ookal was het telefoongesprek twee weken geleden vreselijk, ik kreeg hem niet uit mijn hoofd. Ik vouw het briefje weer netjes op en kijk op twitter.
Ik bekijk Niall’s twitter als eerst, zoals altijd.

@NiallOfficial – I’ll never forget you.

Over wie zou dit gaan? Toch niet over mij? Ik word er zenuwachtig van. Okee, laat ik nu maar Harry’s tweets gaan kijken.

@Harry_Styles – There’s someone I need to see .x

Hij had het over Céline. Ik wist het zeker. 100%. Harry mist haar. Maar nog steeds twijvel ik aan de aard van Niall’s tweet. Ik weet niet of hij aan mij gericht is. Als de tweet wel over mij gaat, dan wil ik wel dat hij weet dat ik hem ook nooit vergeet. Ik wil het eigenlijk recht in zijn gezicht zeggen.
Ik moet naar Londen. Maar hoe?

-