Chapter 007

Oke ik ben dus Liam, kom oorspronglijk uit Engeland.
Woon nu in Nederland omdat One Direction uit elkaar is.
Ik heb een beste vriendin Lauren Hope Diamond of te wel ; Lauren.
Ze denkt dat ik dr beste vriend ben ; maar het is niet zo.
Eigenlijk wat heel slecht van me is gebruik ik haar om Niall terug te pakken. Hij heeft ons verraden door solo te gaan. Althans zo zie ik het want niemand ging solo na onze breuk maar hij wel.
We wouden goede vrienden blijven en dat zijn Harry, Louis, Zayn en Ik ook nog. Met Niall praten we niet meer; alhoewel ik zie dat Harry nog vaak aan hem denkt. Ze waren ook goeie maatjes.
Maar goed mijn plan kan nog wel eens gaan werken.
Ik ben nou op mijn weg naar Ierland; Mullingar. Naar Niall of course.
Hij was ook 1 van mijn beste vrienden. Na aangekomen te zijn in Mullingar ga ik naar Niall's huis toe. Hij doet open en kijkt me verbaasd aan.
'Liam? What are you doing here lad?' Zegt hij met zijn Ierse accent.
'Well I came to visit you' zeg ik terug. Hij kijkt blij.
Ik ga in de woonkamer zitten ; ohgod hoe vaak heb ik wel niet gezeten?
Hij komt terug met 3 zakken chips. Hij gooit er een naar me.
Dankje Nialler zeg ik. Wil je wat drinken vraagt hij? Ja graag heb je sap ofzo? antwoord ik. Hij knikt en haalt het op nu maar hopen dat hij ook sap neemt. Even later komt hij terug en ik zie dat hij 1 beker sap heeft en 1 beker seven-up. Oei shit, hier had ik niet op gerekend.
Ik gooi gauw wat eten op de grond en Niall begint hysterisch te gillen.
WAT DOE JE ? JE KAN DAT ETEN! en hij begint ze allemaal schoon te maken.
Hij haalt gauw een bak op en ik doe wat ghb in mn drankje. 2 druppels moet genoeg zijn. Ik verwissel gauw de bekers. Pfff zegt Niall.
En hij drinkt de hele beker leeg.
'He dat had ik niet, nja maakt ook niet uit' Glimlacht hij.
'Oh had je de verkeerde beker ?'vraag ik verbaasd.
Hij knikt en ik vraag hem hoe het nu met hem gaat.
Hij begint te vertellen dat hij een nummer 1 hit heeft in meer dan 10 landen. Woh dat had ik echt niet zien aankomen, hij had nooit zoveel solo's en nu is hij in een keer bekend. Een steek van jaloezie gaat door me heen.
Ik forceer een glimlach, en we praten nog een halfuur zo verder.
Hij staat op en begint een beetje te wankelen; een vleug van opluchting gaat door me heen. Hij kijkt me een beetje vreemd aan en valt dan op de grond. Ik neem hem mee en ruim alles netjes op.
Ik leg hem op de achterbank van mijn auto en begin naar mijn oude huis te rijden. Het is nog een lange trip.