If we ever meet again

Ik had al gauw mijn paar spulletjes bij elkaar en ging op weg naar Aro. Alec liep, overbeschermend als hij was, tien centimeter achter mij zodat hij te hulp kon schieten als Armalyn me overdag een visioen liet zien (ookal was deze kans minimaal). Jane zucht, 'Kan je dat meisje nou niet voor een keer met rust laten?' vroeg ze gefrustreerd waarna ze vrolijk naast mij ging lopen. Ik keek haar glimlachend aan. Mijn familie had natuurlijk altijd kwaad gesproken over de "heksentweeling", maar uiteindelijk is Jane hier echt mijn beste vriendin, en Alec... Tsja zelfs als ik het zou willen zou ik niet zonder hem kunnen. 'Met deze missie hoef ik toch niemand te vermoorden he?' vraagg ik twijfelachtig aan Jane. Ze stook haar handen onschuldig in de lucht, 'Ik weet net zovel als jij,'. Nee dat steld zwaar gerust... We hebben de grote zaal al bijna bereikt en Heidi ontvangt ons, hartelijk als altijd, bij de gigantische deuren. 'Waar bleven jullie Aro zit al een kwartier te wachten, en jullie weten dat hij daar een hekel aan heeft,' zegt ze met een hooghartig gezicht. Ik zucht Heidi is nou niet bepaald mijn favoriet hier, ze moet altijd alles beter weten. En ookal heeft Aro nog zo'n hekel aan wachten, op mij wacht hij maar al te graag. En dat weet Heidi, dat is ook een van de redenen dat ze mij echt niet mag. We lopen de zaal binen en Aro laat meteen zijn schaakspel voor wat het is en komt naar ons toe gelopen. 'Nicole, mijn kind ik heb eenbleuke verassing voor jou!' zegt hij met een stralend gezicht. Alec zet meteen een paar stappen dichter naar mij toe, ookal weet hij dat Aro mij nooit pijn zou doen. 'Ben je niet nieuwsgierig?' vraagt Aro met een teleurgesteld gezicht als reactie op mijn afwezige blik. 'Natuurlijk wel, waar kan ik u mee helpen?' vraag ik met mijn meest beleefde blik. 'Je weet dat je geen u hoeft te zeggen he lieveling, maar ik had leuk nieuws toch? Wel, ik ga jou en Alec op missie sturen naar Nederland... Is dat nou niet geweldig?' vraagt hij met een verblijd gezicht. Ik kijk hem verrast aan. Dit betekend dat ik mijn oude familie kan bezoeken. 'Dank je Aro, maar wat is de missie?' vraag ik. 'Ow ik zou het toch bijna vergeten,' zegt hij grinnikend. 'Je moet het vat der nieuwelingen vinden, en daar heb ik echt jou voor nodig want niemand hier spreekt fatsoenlijk Nederlands,' zegt hij lachend. Ik kijk hem verbaast aan. 'Nou Alec legt wel uit wat het is mijn kind, ik heb het volste vertrouwen in je,'. Ik kijk verbaast naar Alec. Serieus wij moeten hellemaal naar Nederland voor een vat bloed, want als ik het goed begrepen heb gaat het om een vat bloed met een speciale kracht die mijn moeder ook heeft gebruikt om mij en Armalyn te krijgen. 'Oke, dan gaan wij maar denk ik,'zeg ik terwijl ik twijfelend naar Alec kijk die bezorgd terug kijkt. Ik zet snel een gerust stellende glimlach op en zie dat Alec er meteen op reageerd met een voorzichtig lachje. We verlaten snel de zaal, op naar Nederland.

Sorry dat het zo'n waardeloos hoofdstuk is maar ik ben best wel inspiratieloos, als je ideeën hebt HELP!!!
xoxo