All those secrets _4_

Gym
*Sandra pov*
"Pak'em!"roept Brenda hysterisch terwijl de basketbal naar je vliegt. Je zwaait met je handen in de lucht maar de bal vliegt er net tussen. Je haat ballen. Waarom konden ze niet touwtjespringen ofzo doen. Je loopt achter de bal aan. Een jongen pakt hem al op.
"Eum.. Hij is van ons."mompel je.
Hij glimlacht en gooit het naar je teamgenoten. Hij heeft zwart haar en bruine ogen.
"Ben je nieuw? Heb je nog nooit eerder gezien."zegt hij en bekijkt je aandachtig.
"Jah.. Ik ben.."
"Mr Jonas! Het is niet het moment om met meisjes te praten!"roept de leerkracht van de jongens.
"Ja meneer!"roept hij terug en glimlacht weer naar je "Zie je later misschien."
Je knikt verlegen en loopt terug. Brenda komt grijnzend naar je toe.
"Wat?"vraag je
"Ben je bevriend geraakt met Joe?"
"uh.. Nee."
"Ah.. Maar in elk geval heb je nu een vijand gemaakt."
"Oh nee! Wie?"
"Zij daar."ze wijst naar een groot blond meisje "Ze zou alles doen om met hem te zijn."
"Oh god nee.."
Brenda lacht. "Watch your back." en loopt het terrein weer op.
"Zo Mevr Stanley? Klaar om verder te spelen?"roept je leerkracht. Je zucht en gaat bij de ring staan.

*Anna pov* -tijdsprongetje-
Je springt opgelucht recht wanneer je de bel hoort. Je loopt het lokaal uit en kijkt op je lessenrooster. Je had nu een uur vrij.
"Zo. Hoe was je eerste lesuur?"vraagt Lies die opeens naast je staat. Je schrikt je kapot, je had haar niet horen aankomen.
"Viel mee.. Het was wiskunde."
"Ocharme.. Wat heb je nu?"
"Vrij uur."
"Ah.. Je kan naar de cafetaria gaan of de bibliotheek. Of je kan ook buiten gaan. Maar dan vanachter want als ze je vanvoor vinden, denken ze dat je spijbelt. Moet nu door."
Je zwaait afwezig en loopt dan naar buiten. Geen zin om binnen te zitten tussen boeken of mensen die je met visogen aankijken. Je zet je op de trappen en kijkt rond. Er is meer gras dan steen. Er staat een basketbalring en wat verder zie je een klein terreintje om baseball te spelen en aan de andere kant zo'n looppiste. Er rolt een skateboard voor je neus. Een jongen loopt erachter aan. Hij mompelt een paar vloekwoorden en masseert zijn elleboog.
"Stom ding!"mompelt hij terwijl hij zijn board oppakt. Je kijkt hem met grote ogen aan.
"Wat? Nooit iemand zien vallen?"
"Nee.. Nooit iemands skateboard zien voortrollen als er iemand afvalt."
"Haha! Erg grappig."
"Maar dat is toch gebeurt?"
Hij zucht en ploft naast je. Je bekijkt hem eens aandachtig. Bruine krullen en bruine ogen. Hij komt je bekent voor maar je weet niet vanwaar.
"Ik ben Anna Stanley."zeg je dan
"Nick Jonas. Nieuw?"
"Ja.. Waarom vraagt iedereen dat?"
Hij glimlacht "Misschien omdat ze niets anders te zeggen hebben."
"Je kan misschien over je skateboardtalent praten."stel je voor.
"Je hebt precies besloten om me uit te lachen."lacht hij
"Ik zou niet durven."
Nick grijnst en port je. Je pakt zijn skateboard af.
"Wedden dat ik het beter kan?"
"Right.. Een meisje zoals jij die skateboardt."grinnikt Nick.
"Een meisje zoals ik?"
"Ja.. Je ziet er niet het type uit om te skateboarden."
"Achzo?"
"Jup."
"We'll see." Je staat op en gaat om de plank staan. Hij had wel gelijk, je had nog nooit van je leven geskatboard. Nick kijkt verwachtingsvol toe. Je duwt met je voet op de grond en rolt een beetje vooruit. Hij begint hard te lachen.
"Eum.. Dit was nog maar een opwarming."
"Ik kan niet wachten om de rest te zien!"roept hij lachend terug. Je knijpt je lippen op elkaar. En wat als je nu trichte? Je wijst naar de plank en mompelt snel een formule. De skateboard begint vanzelf te rollen. Je doet alsof je met je voet duwt.
"Rechtsomkeer."fluister je en de plank draait. Je stopt voor Nick. Hij kijk je verbaasd aan.
"Ok.. Ik neem alles terug."
Je lacht en eindigt snel de spreuk. De bel gaat weer.