Where are you?

'Wat?' roep ik. 'Ik ga mee. Ik ga zo snel mogelijk mijn spullen inpakken, alsjeblieft laat me mee gaan.' Liam knikt en zo snel als we kunnen rennen we naar de jeugdherberg. Razendsnel pak ik mijn spullen in. We nemen de bus naar het vliegveld, en gelukkig kunnen we meteen in het vliegtuig stappen. Liam probeert me te kalmeren, maar dat lukt hem niet. Ik huil aan èèn stuk door. Alles gaat mis de laatste tijd. Soms wou ik dat ik niet bestond, dan had niemand meer last van mijn stomme fouten. Ik doe mijn ogen dicht en als we geland zijn gaan Liam en ik zo snel mogelijk naar het ziekenhuis. Daar worden we opgewacht door Louis, Zayn en Harry. 'Eef? Ben je meegekomen? Waar was je? Niall was helemaal overstuur nadat hij je briefje had gelzen. Hij wou je gaan zoeken.' vraagt Zayn. Ik haal mijn schouders op. 'Dat leg ik later nog wel uit. Laten we het erop houden dat iemand had verteld waar ik was. Waar ik was zeg ik niet. Maar hebben jullie enig idee waar hij zou kunnen zijn?' Harry schudt zijn hoofd. 'Nee, er is een zoektocht bezig. Ze hebben al bij Covent Garden, Nandos, London Eye en de X Factor studio gezocht, maar hij is spoorloos.' Ik ga op een stoel zitten en verberg mijn gezicht in mijn handen. Waar zou hij zijn? Als het maar goed met hem gaat... Ik had nooit weg moeten gaan en dat briefje moeten schrijven. Louis legt een hand op mijn schouder en opeens spring ik op. 'Ik weet waar hij zou kunnen zijn!'