What happened?

Auw, mijn hoofd bonkt als een gek! Ik ga overeind zitten, maar ik val meteen weer neer op mijn bed. Alles lijkt wazig, en ik heb knallende hoofdpijn. Ik ga weer overeind zitten, maar alles wat ik gisteren geeten heb komt omhoog en voor ik het weet geef ik over in de prullenbak. Opeens voel ik 2 sterke handen bij mijn middel. Ik kom overeind. 'Greg? What happened to me? I'm so dizzy, and I've a headache...' Greg lacht en laat me los. 'You have never been drunk? You were so crazy last night!' Opeens ben ik weer bij mijn volle bewustzijn. 'I was drunk? Last night? Okay wait, have we, ehm, done anything last night? I mean...' 'No, we haven't done anything last night, except sleeping. You were so drunk, you fell asleep on the couch!' Ik ga zitten en wrijf over mijn hoofd. 'But how have I come in my bed? You put me in there?' Greg knikt. 'Yes, but you didn't notice.' 'Okay, but we really haven't done anything last night?' 'Absolutely not.' Ik zucht en Greg vraagt: 'Do you want to eat something?' Ik schud mijn hoofd. 'I only want a cup of coffee and I want to sleep.' Greg knikt. 'Go to sleep darling, when you're awake I'll bring you some coffee.' Ik ga liggen en sluit mijn ogen. Slapen lukt niet, dus ik blijf gewoon liggen met mijn ogen dicht. Greg vindt me vast een stom burgertrutje dat niet eens tegen een paar drankjes kan. Na ongeveer een halfuur sta ik weer op. De hoofdpijn is al minden, maar mijn hoofd bonkt nog steeds als een gek. Ik stap uit bed en loop naar beneden. Daar zit Greg aan de tafel met een kop koffie. Als hij mij ziet geeft hij hem aan mij. Ik drink hem helemaal op. 'That's better.' zucht ik. 'Ehm, Greg, can I ask you something?' Greg haalt zijn schouders op. 'Sur.' 'Do you think I'm stupid because I have never been drunk before?' Greg lacht en schudt zijn hoofd. 'Of course not, I mean, you're just 15 years old.' Ik haal mijn handen door mijn haar. 'Ehm, I still have a headache, do you have any medicines?' Greg schudt zijn hoofd. 'But I could get some at the pharmacy.' Ik kijk naar de grond. 'Could you? That would be great, I'll come along with you.' 'No you won't, I'll get some medicins and you sit down on the couch. To be honest, you look like a ghost!' Ik lach en Greg pakt zijn portemonnee. 'Be right back in 10 minutes.' Hij loopt de deur uit en ik laat me op de bank vallen. Greg is echt aardig, en hij zou een goede vriend van me kunnen worden. Nouja, over een paar dagen ga ik toch ergens anders heen. Als Greg terugkomt pak ik een van de medicijnen. Binnen een halfuur voel ik me weer goed (al is dat volgens mij een beetje raar als je net nog boven de prullenbak hebt overgegeven.). Ik kleed me aan en loop het centrum in. Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om en als ik zie wie het is kijk ik heel verbaasd. 'Liam? Wat doe JIJ hier?' Liam geeft me een knuffel en zegt: 'Ik kwam jou zoeken.' 'Maar hoe weet je dan dat ik hier ben?' Liam bijt op zijn lip en kijkt naar de grond. Ik ga op de stoep zitten. 'Heeft Jenna je verteld waar ik was?' Liam knikt en gaat naast me zitten. 'Sorry, maar ik maakte me echt zorgen over je. Maar maak je geen zorgen, ze heeft het echt alleen maar aan mij verteld, ze heeft het zelfs niet tegen Niall gezegd.' 'Echt? Ligt Niall trouwens nog steeds in het ziekenhuis?' Liam knikt. 'Het ging een tijdje beter, maar toen hij je briefje las gaat het weer slechter met hem. Ik heb trouwens ook met je ouders gepraat. Ze waren woest.' Ik knik. 'Ik weet het.' Dan zwijgen we allebei. Dus Jenna heeft alleen aan Liam verteld waar ik ben? Dat betekent dat ze hem vertrouwt. Maar ze heeft hem nog maar 3 keer gezien. Zou ze hem leuk vinden? Opeens schrikken Liam en ik op doordat zijn mobiel afgaat. Hij neemt op en zijn gezicht betrekt. 'Okee, ik begrijp het, ik kom zo snel mogelijk. Dag meneer.' Hij staat op. 'Eef, ik moet zo snel mogelijk terug.' Ik kijk verbaasd op. 'Wat is er dan?' Liam kijkt me bezorgd aan. 'Niall is verdwenen uit het ziekenhuis.'