A moment without worring

De volgende ochtend word ik wakker gebeld door mijn vader. 'Eef, je weet dat je een heel groot probleem hebt als je weer thuiskomt.' 'Ja pap, dat weet ik, ik red me wel. Doei!' Ik hang op en loop in mijn pyjama naar beneden om te ontbijten. In Engeland zijn ze daar te braaf voor, maar hier vinden ze niks vreemd, behalve als je zou zeggen dat leprechauns niet bestaan. Ik eet 2 broodjes en loop dan weer naarboven om me aan te kleden. Samen met Greg, een jongen van 16 jaar loop ik door het centrum van Dublin. Greg woont in Mullingar, maar hij is voor zijn stage 2 weken in Dublin. Hij laat me alle leuke winkels en uitgaansgelegenheden zien, en tegen het eind van de middag trakteert hij me op Nandos. Als we weer aankomen bij de jeugdherberg drinken we nog wat en samen met Greg en zijn vrienden kijk ik een film> Iedereen is super aardi en het lijkt wel alsof ik in een soort trance ben. Iedereen draait en ik heb opeens geen zorgen meer.