002~

Kyra liep door langs de coupés op zoek naar haar vrienden die ze uiteindelijk zag. Ze zei gedag tegen Nykle en liep de coupé binnen.
'Eindelijk!' zei een meisje met lang kastanje bruin haar en felle lichtblauwe ogen die de naam droeg Aurora Lacrimosa.
'Eindelijk? Hoezo eindelijk? Mel is er ook nog niet'
'Echt wel' zei opeens een meisje achter haar, Kyra draaide zich om en zag daar een meisje met zwart haar dat in een lange boblijn was geknipt en donker bruine ogen die bijna zwart waren. 'Nu dan'
'Ga zitten allebei ik moet jullie iets leuks vertellen!' zegt Aurora enthousiast.
'Ik probeer zo snel als ik kan' zegt Melissa Maanzaat, 'Maar er staat een blond ding voor me'
'Dus dit jaar ben ik een blond ding?' antwoord Kyra en ze gaat zitten met Melissa naast haar.
'Je gelooft NOOIT wie ik op Diagon Alley tegen kwam!'
'Niet als je het niet zegt' antwoordt Kyra.
'De Malfoys!'
'Dus.....?' zegt Mel vragend, 'Wat is er zo speciaal aan?'
'Nou, ik was dus ook met mijn ouders en ze gingen praatten en die avond heb ik bij de Malfoys gegeten'
Kyra en Melissa kijken elkaar aan, al van de eerste dag op Hogwarts was Aurora stapelverliefd op Draco Malfoy. 'Nou meis, ik ben hartstikke blij voor je? Is er verder nog wat uitgekomen?' vraagt Kyra de een beetje opgewonden raakte, straks was de grootste droom van één van haar vriendinnen uitgekomen nog voordat school echt begonnen was. Dat was nog goeie start van het jaar.
'Nou, we hebben daarna nog vaker afgesproken en....'
'En?' vragen Melissa en Kyra in koor.
'We zijn zo goed en wel een stel mag ik hopen....' fluistert ze met een hoofd als een tomaat.
'MEEN JE NIET!?' gilt Melissa blij, ze springt op en pakt Aurora bij haar handen en maakt een dansje. Kyra lacht om de actie van Melissa en ze probeert haar opgelaten gevoel de onderdrukken. Wat haar beide vriendinnen niet weten is dat ook zij vanaf de eerste schooldag Draco ook leuk vond. Maar Aurora was eerder en aangezien Aurora bijna altijd pech heeft en er niks wil lukken bij haar heeft Kyra haar mond gehouden. Ze kon het Aurora niet aandoen. Kyra, het slimme, intelligente, bloedmooie meisje van Slytherin. Nee, Kyra kon het haar vriendin niet aandoen, alleen het idee dat Aurora wist dat ook Kyra hem leuk vond. Aurora, een soort Neville Longbottom van Slytherin, zou al haar pogingen al staken en weer in een hoekje zitten. Kyra zal het niet zeggen, zo te zien geeft dit Aurora meer zelfvertrouwen. En dat zal ze niet afnemen. Lachend staat ze op en doet mee in het vreugde dansje van haar beide vriendinnen.
Met blije gezichten gaan de drie weer zitten en Aurora fluistert: 'Weet je, Weet je wat hij zei?'
'Nee, natuurlijk niet...'
'Kom op VERTEL!'
'Hij zei dat hij me een heel mooi meisje vond en mij erg grappig, omdat ik zo klunzig en zo was. Hij zei dat, dat, dat het.......' Kyra en Melissa buigen naar voren en staren hun vriendin net zo lang aan met grote ogen. 'Schattig was'.
'Het is ook best schattig en je BENT ook een heel mooi meisje. Je ziet het alleen zelf niet meis' antwoord Kyra.
'Ben ik mee eens, zou hij trouwens hier komen zitten?' vroeg Melissa. Ze had net haar zin afgemaakt of de deur ging open. Met een in de deur opening een blonde jongen, twee jongens met een groot postuur en een donkere jongen die net nog kon zien achter de twee dikke.
'Ja dus' zei Kyra toen Draco, Crabbe, Goyle en Blaise binnen kwamen maar achter hun kwamen ook twee andere meiden, Millicent Bulstrode en iemand waar Kyra het totaal niet mee kon opschieten, haatte tot op het bot en gevoelens die wederzijds waren; Pansy Parkinson.
'Zouden jullie weg kunnen gaan? Er moeten hier meer mensen zitten en we kunnen jullie niet echt gebruiken' sneert Pansy.
'Wij gaan helemaal nergens heen' antwoord Kyra terug.
'Oh dat gaan jullie wel' zegt Draco opeens, 'Zoals jullie hoorde is er geen plek voor jullie dus sta maar lekker snel op en daar is de deur'
Kyra en Melissa kijken Aurora aan en tot hun verbazing zegt ze 'Jullie hoorde wat Draco en Pansy zeiden er is geen plek voor jullie. Dus je kan beter gaan'.
Melissa wilt Aurora te lijf gaan maar Kyra houd haar tegen. 'Laat maar, ze is het niet waard' Kyra kijkt Aurora aan met ogen die pure woede uitstralen. Kyra pakt haar tas en die van Melissa en duwt haar de coupé uit, nog steeds met dezelfde blik in haar ogen.