~Astrid&Louis~

Ik stapte uit de auto en zei hoelaat papa me moest komen halen aan de cinema. 'Wees voorzichtig' hoorde ik hem me nog achterna roepen. 'JAAAA!' riep ik met een iets of wat irritante toon. 'STANLEY!' riep ik toen ik op een van mijn beste vrienden afliep en ik omhelsde hem. Ik had hem al lang nietmeer gezien. Hij was gewoon een vriend, niet meer hoor 'Ah, er is nog iemand bij?' vroeg ik toen me de best wel mooie jongen opviel die verlegen naast hem stond. 'Louis Tomlinson' zei de jongen terwijl hij al glimlachend mijn hand schudde. 'Astrid Poncelet' zei ik, ik voelde de trillingen in mijn hand, Wat was hij mooi! 'Welke film zullen we zien?' vroeg Stanley toen we voor die grote muur met allemaal film covers stonden. 'Misschien kunnen we new year's eve gaan kijken?' Zei Louis, ik zag Stanley zich al naar Louis draaien. 'Wat? New year's eve? we zijn toch geen mietjes he?' Zei Stanley alsof hij alles was. 'Ja, maar ik dacht misschien vind Astrid dat wel leuker? we kunnen toch geen horror gaan kijken?' Bracht Louis er onzeker uit. 'Ooh, waarom niet?' Zei ik, het was als een stille hint bedoeld, misschien trooste hij me dan wel tijdens de film, of dat hoopte ik in ieder geval. 'Oke, dan gaan we naar paranormal activity 3' Zei Stanley vastbesloten en voor Louis en ik iets hadden kunnen zeggen was Stanley al 3 tickets halen.
Ik pakte een zak zoutchips uit de rek toen ik opeens een enorme duw in mijn rug voelde. 'HAHAHAHAHAHAH' hoorde ik een groepje jongens lachen. 'He! wat doe je nu? ben je nog normaal!' Hoorde ik Louis toen roepen en hij kwam op me af. Echt? had Louis het zojuist voor me opgenomen, hoe lief. 'Gaat het?' hoorde ik hem met een bezorgde stem vragen. 'Jaja, het gaat wel' zei ik en ik glimlachte naar hem. Samen liepen we naar de kassa. 'Ik betaal die chips wel voor je' Zie Louis. 'Neenee, dat hoeft niet hoor!' Zei ik, waarom zou hij mijn chips nu moeten betalen? 'Jawel! Ik betaal!' Zei hij en hij had het geld al afgegeven. Nou waarom ook niet?
Ik zat naast Louis in de zaal. In mezelf was ik daar zeer tevreden over. Misschien leerde we elkaar wel wat beter kennen, dat was natuurlijk ook mijn doel voor vanavond.
Ja, eindelijk de film begon. Hij was nog maar een kwartiertje bezig en ik bibberde al van de schrik. 'Ik heb bang' fluisterde ik in Louis' oor. 'Haha, waarom? er gebeurt toch niets?' zei Louis terwijl hij zijn arm om me heen sloeg. Ik voelde dat hij met zijn hand op mijn rug wreef. 'Stoort het je als ik mijn hoofd op je schouder leg?' vroeg ik stil. 'Neenee, doe maar hoor' Zei hij en ik de donker zag ik toch dat hij glimlachte.
Toen het pauze was keken we allebei tegelijk op waardoor...oeps... onze lippen op elkaar kwamen. We lostte niet direct omdat we het allebei aangenaam vonden. 'OOOOOOH' hoorde we Stanley van ver roepen. 'Wat?' zei ik. 'Niks Niks, jullie kennen elkaar nog maar 1 uur en je hangt al aan elkaar!' zei hij. Soms had hij echt irritante opmerkingen die hij beter voor zichzelf hield. 'I think I love you' Hoorde ik Louis stil in mijn oor zeggen. Ik wist niet direct wat ik moest antwoorden dus ik beantwoorde het met een kus waarna ik zei 'I think I love you too'