We have to tell you guys something

Lilly;
Great; heb ik eindelijk de moed gevonden om het Stef te vertellen; belt moeder de vrouw mij op omdat ik meteen naar huis moet komen omdat ze waarschijnlijk weer zwanger is. Ze heeft zeven kinderen,dat is een hele prestatie, maar moet er écht nog een achtste bij ? Ze is net een wandelend vruchtbaarheidsmagazijn ! “Ik ga dan maar naar huis zeker” zei ik terwijl ik mijn spullen in mijn tas stak. “Ik zet je thuis wel af.” antwoordde hij. Danku, God ! “Dankjewel !” zei ik. Toen we naar huis wandelde had hij zijn arm over mijn schouders gelegd en ik lag met mijn hoofd op zijn rechterschouder. Dat vind ik heel fijn en dat weet hij. We waren in mijn straat aangekomen en ik keek naar zijn gezicht, en hij naar het mijne en hij gaf een kus op m’n kruin. We waren thuis aangekomen en ik zei: “Ik zal morgen vertellen wat er zo belangrijk was okay ?” “Ja, dat is goed !” antwoordde hij en hij stapte de straat uit, ik bleef kijken tot hij de hoek om was. Toen hij op de hoek stond keek hij nog eens om en hij wuifde naar me. Ik wuifde terug. Met een zucht stapte ik de voordeur binnen; naar de keuken; naar het nieuws dat ze me te vertellen hadden. Ik stapte de keuken binnen en zag dat ze al aan het eten waren “Sorry dat ik wat later was, mama” zei ik. Ik ging op mijn stoel zitten en schepte wat macaroni op met kaas en hesp op. “Kinderen, jullie moeder en ik moeten jullie iets vertellen"