# 006

Iedereen had een stukje taart, behalve ik. Ik deed mezelf de groeten aan de Fanta. Ik had niet zo'n zin in taart en in de koelkast stond toch nog vlaai, maar die zou waarschijnlijk niet eens worden aangebroken. Niall zat gulzig te eten, volgens mij was hij al bezig aan zijn tweede stuk taart. Iedereen was hun taart aan het eten. De ouderen netter dan de kleine kinderen. Peeta's gezicht zat onder de taart en Sarah probeerde het van z'n gezicht te halen, maar Peeta wilde dat niet. Ik grinnikte een beetje en dronk wat van mijn flesje Fanta. Mijn dromerige blik was de laatste dertien minuten al een stuk of twintig keer afgegleden richting Louis. De jongen met de bril, bretellen en trouwens ook nog TOMS. Die TOMS waren mij nog niet eens opgevallen, maar blijkbaar hield hij ervan. Ik vond TOMS wel leuk, ik liep liever op Vans, maar TOMS liepen wel fijn. Ik betrapte mijzelf op staren naar Louis. Hij merkte het zelf ook en zijn wangen waren rood geworden. Hij zette zijn lege bordje op de tafel en ging weer terug in zijn stoel zitten. Zelf bloosde ik ook een beetje.
Na een tijdje gingen mijn moeder samen met haar zus, en d'r man, en haar broer, en z'n vrouw en opa richting de keuken. Opeens was het een stuk minder druk in de kamer. Peeta en Kayla waren alweer rond aan het rennen. Sarah probeerde ze een beetje in bedwang te houden en de grote zus uit te hangen, maar ze deed gewoon toen vrolijk mee. Ik was inmiddels al op de grond gaan zitten en naast mij lag Cookie. Mijn hand ging over z'n zachte vacht en ik zat languit. Niall was op de bank gaan zitten, waar eerst de volwassene zaten, maar die waren nu naar de keuken, waarschijnlijk aan het praten over hun kinderen. Ik zuchtte even. Louis en Liam zaten beide naast Niall en ze waren druk bezig met blij te wezen. Ze lachten om Niall, die een of ander vaag geluid maakte. Zelf moest ik er ook een beetje om lachen. Opa had toen hij binnen was gekomen, ongeveer een uurtje geleden, de verwarming aangezet. Mijn god, wat was het warm geworden, zeg. Het leek bijna een sauna, maar dat kon ook weer aan mij liggen. Ik liep vaker wel gewoon in de winter met t-shirtje rond, of wanneer iedereen helemaal dik is ingepakt, loop ik daar half bloot rond. Niet echt half bloot, maar gewoon dun aangekleed. Ik zuchtte even en haalde mijn hand van Cookie af, waardoor hij mij zielig aankeek. Ik glimlachte even en pakte het elastiekje van mijn arm af, waarna ik mijn haar in een staart bond. Het zat niet echt fatsoenlijk en ik deed ook even m'n baseball vestje uit. Ik zag dat Niall opkeek met een vreemd gezicht.
"Ben je aan het strippen ofzo?" vroeg hij onnozel.
Ik rolde even met mijn ogen, maar ik voelde toch dat mijn wangen een beetje begonnen te gloeien, want ik wist gewoon dat Louis naar me keek.
"Neuh.." stamelde ik zo normaal mogelijk, "Het is hier gewoon te warm dankzij granddaddy, hij heeft de verwarming te hoog gezet en ik kan daar niet echt tegen, jeweet.."
Niall zat alleen maar stom te grijnzen en ik zuchtte even. Niall trok z'n mond weer open.
"Maar het kon toch zijn dat je daarme-" "Shut up Nialler!"
Boos keek ik naar hem. Hij wist niet van ophouden. Ik zuchtte even en merkte dat Louis me lachend aankeek. Ik keek met een glimlach terug.
Op de bank achter mij stond een maxicosi, met Luna erin. Die net had liggen slapen, maar opeens wakker werd. Er zat niemand meer in de kamer, op Niall, Louis, Liam, mij en dan Luna in de maxi-cosi dan, zat er niemand meer in de kamer. De jongere kinderen waren allemaal naar buiten gegaan, verstoppertje spelen ofzoiets, behalve Tristan, die zat bij z'n moeder in de keuken. De kleine Luna begon een beetje te jammeren en ik keek op. Snel kroop ik op de bank en pakte haar uit de maxi-cosi. Sussend wiegde ik haar een beetje heen en weer. Als ik één ding wist van Luna, was dat wel dat wanneer ze begon met huilen, het wel even duurt voordat ze stopte. Nu maakte ze alleen zielige geluidjes. Ze stonk niet, dus ze has niets in haar luier gedaan. Misschien had ze naar gedroomd ofzo. Terwijl ik mijn ogen op Luna had gericht en haar sussend een beetje heen en weer wiegde, was er iemand naast mij komen zitten. Voorzichtig keek ik opzij en ik keek tegen het gezicht van Louis aan. Wacht. Louis zat opeens naast me. Ik voelde dat mijn wangen alweer een beetje rood werden en volgens mij zag hij dat ook, want hij kleurde ook een beetje. Zijn ogen keken vanachter zijn bril naar mij. Nu ik eens goed keek, heeft hij helemaal geen blauwe ogen. Meer een mengelmoes van groen grijs én blauw.
"Luna heet ze toch hè?" vroeg hij zachtjes terwijl hij langs het hoofdje van Luna streek.
Het enige wat ik deed was knikken. Ik kon even geen woorden uitbrengen. Ik kon alleen maar kijken naar wat Louis deed. Zijn hand streek zachtjes door het dunne blonde haar van Luna, die toen Louis hand vast pakte, waardoor hij een klein beetje moest lachen. Ik weet niet wat hij precies allemaal deed, maar het zag er zo lief uit. Alsof hij echt iets had met kleine kinderen, een speciale band ofzo. Want Luna leek alweer helemaal tevreden en trouwens, toen hij net binnen was gekomen, weet ik veel hoelang dat geleden was, een uurtje ofzo, had hij Peeta ook al meteen op de arm genomen. Op school noemde ze hem dan misschien wel een loser, maar hij was wel lief. Even was ik Niall en Liam vergeten, totdat Niall weer wat doms zei.
"Lukt het?" zei hij grijnzend en ik keek boos naar Niall, die toen snel weer met Liam begon te praten.
"Ze is zo'n schatje." zei Louis toen terwijl hij met een zorgzame blik in zijn ogen naar Luna keek.
"Weet ik", zei ik terwijl ik Luna een beetje aaide, "Vond ik ook al!"
Luna was ondertussen alweer in slaap gevallen, in mijn armen en ze hield Louis' wijs-en ringvinger vast.
"Ik wist niet dat je zo was, zo zorgzaam.." gaf ik een beetje verlegen toe terwijl ik de slapende Luna tegen mijzelf aanhield.
Louis haalde zijn vingers voorzichtig los uit Luna's greep en haalde toen zijn schouders op.
"Soort van verborgen eigenschap." zei hij nonchalant.
Ik glimlachte naar hem en hij glimlachte terug. Even bleven we elkaar een beetje glimlachend aankijken.
Opeens stonden Niall en Liam op.
"Wij zijn even naar Liam toe." deelde Niall mee en rekte zich even uit.
Liam keek van Louis naar mij en weer terug naar Louis.
"Ga je mee?" vroeg Liam aan hem.
"Ik blijf wel hier." antwoordde Louis en ik keek hem even vaag aan.
Louis wou blijkbaar liever hier blijven dan met Niall en Liam weet ik veel wat gaan doen bij Liam thuis. Ik keek een beetje verbaasd naar Louis. Liam knikte hem toe met een glimlach en liep naar Niall toe, terwijl hij z'n leren jas aantrok.
"Mam!" riep Niall, "Ik ga met Liam even naar z'n huis toe, Louis blijft hier bij Teddy en Luna!"
Er klonk wat gerommel uit de keuken en m'n moeder kwam de kamer binnen gelopen. Eerst zag ze Niall en Liam staan, waarna ze naar mij, Louis en Luna keek. De manier waarop ze naar mij keek was nogal, hoe zeg je dat, eng. Maar de glimlach op haar gezicht beviel mij niet.
"Oke, is goed lieverd, maar niet te lang weg blijven." zei m'n moeder tegen Niall en gaf hem een kus op z'n wang alsof hij een klein kind was.
Je zou echt niet denken dat Nialler achttien is geworden. Oké, ik ben dan zeventien en dat gelooft ook lang niet iedereen, maar goed, dat telt niet.

______________________________
Oke, dit hoofdstukje vind ikzelf ook niet echt heel geweldig, maar ik wou perse nog een stukje schrijven en toen was het opeens 1 uur. Hihi. Niet heel erg slim, maar goed. Dus het is een beetje een vaag hoofdstukje, maar zelf vind ik het ook wel best schattig (: Maar wat vinden jullie? x