When it all started

Ik word langzaam wakker, Ik heb die nacht bijna bijna niet geslapen.
Als ik een het alarm af hoor gaan wil ik naar de kamer lopen maar ik werd tegengehouden door mijn vader die me gerust wilde stellen dat alles goed ging maar dat ik wel op mijn kamer moest blijven.
Als ik alleen in mijn kamer zit ga ik voor de spiegel zitten en kijk naar mijn eigen spiegelbeeld, In tussen komen er ook veel geluiden uit de woonkamer. Ik ben zo bang dat ik naar mijn ouders slaapkamer ga lopen waar mijn moeder ook zit en ga bij haar op bed zittenmam wat is er aan de hand? vraag ik maar ik krijg geen antwoord mijn moeder geeft me snel een knuffel en loopt naar de woonkamer.
Als ze daar is hoor ik een harde gil en daarna 2 schoten. Het enige wat ik nu wil doen is gillen maar als ik dat doe komt hij of haar naar me toe en ik hoor dat er allemaal spullen worden weggepakt.
Ik pak de huistelefoon die op het nachtkastje van mijn ouders ligt en bel haastig 112.
Ik zeg dat er 2 slachtoffers zijn en er een inbreker is ik fluister dat zodat degene me niet kan horen de politie zou er zijn binnen een paar minuten. Ik vertop me onder het bed en gelijk op dat moment komt hij naar binnen en hou mijn adem in. Maar dat hielp niks en hij trekt me onder het bed vandaan. Jij hebt de politie toch niet gebeld vraagt hij drijgend en ik schud snel mijn hoofd.
Hij lachte en keek me dreigen aan 'denk je echt dat ik niet weet dat jij dat gedaan had' en hij geeft me een klap, Gelukkig komt op dat moment de politie en arresteert hem. Ik word naar de woonkamer gebracht en zie de 2 lijken van mijn vader. Ik huil zo hard als ik nog nooit gedaan heb en wil naar ze toe maar ik werd tegengehouden en van ze weggetrokken en ze nemen me mee naar een weeshuis want familie had ik niet meer. Het enige wat ik kon doen is verward afwachten en hopen dat alles goed komt.