002

Drie dagen gingen voorbij en nog steeds had Mister Charming niet gebeld.
De vierde dag brak aan, en ik begon me af te vragen waarom hij überhaupt mijn nummer had gevraagd, als hij toch niet van plan was te bellen.
Ja, ik geloofde heilig dat de regel van “als een jongen na drie dagen niet belt, is hij niet geïnteresseerd” waar was.
Het is niet dat ik hem leuk vond, maar ik vond het wel raar. Zeker aangezien hij het wel net iets té graag goed had willen maken.
En ik kon niet ontkennen dat hij wel knap was, én mijn nummer had gevraagd. Iets wat allebei niet vaak voorkwam, zeker niet tegelijk.
Ik tikte met mijn nagels op het bureau, terwijl ik zuchtend wachtte tot mijn laptop opstartte. Jammer dan. Het was ook te mooi om waar te zijn.

Ik wilde die avond net onder de warme stralen van de douche stappen, toen mijn telefoon ging.
Snel sloeg ik een handdoek om en rende struikelend richting het geluid van mijn ringtone.
Ik nam niet de tijd om op het schermpje te kijken wie het was en nam haastig op.
‘Met Scarlett?’
‘Hoi, ik ben de jongen die de milkshake over je heen gooide,’ grinnikte een vrij bekende stem aan de andere kant van de lijn. ‘Remember me?’
Ik lachte. ‘Je hebt een onvergetelijke indruk achter gelaten,’ zei ik sarcastisch.
‘Doe ik altijd,’ lachte Harry als antwoord.
‘Anyway, waarom bel je?’ vroeg ik en ging op mijn bed zitten.
‘Ik had beloofd dat ik het goed zou maken, dus wil ik je graag mee uit nemen.’
Het bleef even stil. ‘Als je dat wil natuurlijk,’ voegde hij er onzeker aan toe.
Gebeurde dit echt? Werd ík nou uitgevraagd door een knappe jongen?
Ik was niet toe aan een relatie, maar gewoon uit gaan kon geen kwaad. Toch?
‘Hallo?’ vroeg hij. ‘Het hoeft niet. Ik…’ stotterde hij.
‘Nee, lijkt me leuk,’ onderbrak ik zijn gestuntel vrolijk. ‘Wanneer?’
‘Kan je morgenavond?’ vroeg hij opgewekt.
‘Ja, morgenavond is goed,’ vond ik.
‘Ik kom je wel om zeven uur ophalen, wat is je adres?’
Ik gaf hem mijn adres. ‘Wat gaan we eigenlijk doen?’
‘Misschien kunnen we uit eten, dan kan ik je beter leren kennen.’
Ik kon hem gewoon bijna hóren grijnzen, wat mij ook deed grijnzen.
‘Sounds perfect,’ antwoordde ik.
‘Oh fuck, ik moet gaan!’ riep ik toen ik besefte dat de douche nog steeds aanstond. Voor ik antwoord kon geven op zijn ‘Wat is er?’ had ik al opgehangen.
Morgen. Date. Met. Knappe. Jongen. Check.
Zelfvoldaan stapte ik onder de douche.