Chapter One

Zonder dat ik wist waar ik heen ging liep ik het vliegveld uit. Iets zei me dat ik naar een taxi moest, maar ik had helemaal geen geld. Ik negeerde het stemmetje in mijn hoofd en begon maar te lopen. Na een lange tijd, hoe lang wist ik niet precies kwam ik eindelijk uit in de buitenwijken van Londen, ik zag enorme huizen, echt heel groot. Alhoewel ik zelf altijd in een groot huis heb gewoond heb ik me op plekken als deze nooit op mijn gemak gevoeld, mensen veroordeelden me altijd. Ik heb roze met blond haar en blijkbaar viel dat nogal op in deze buurten. Na een tijdje lopen was ik de buitenwijk nog steeds niet uit. Ik zocht een speeltuintje, dat is tenminste iets waar ik me nog op mijn gemak voelde. Een klein meisje trekt aan mijn shirt. Ze is hoogstens 5. "Hello little girl," zeg ik vrolijk tegen haar. Ze stak haar handen omhoog en ik tilde haar op. "What's your name?" vraag ik aan het kleine meisje in mijn armen. "Eve, and who are you?" Ik glimlach. "Maika. Why aren't your friends here?" Het meisje leek me niet te begrijpen. "Mike, isn't that a name for a boy?" Ik lachte. "It is sweetie, but my name is Maika. You still haven't answered my question yet," knipoogde ik naar het meisje dat Eve heette. "I don't have friends." Het brak mijn hart om te zien hoe zielig ze keek. "Well let's fix it then!" zei ik enthousiast tegen het meisje. Ze keek vrolijk en ik liep met haar naar een ander speeltuintje. Ze sprong gierend uit mijn handen en ging naar de andere kleine wezentjes. Ik ging op een bankje zitten. Ik merkte nu pas dat er een jongen naast me zit. "Is that your kid?" vroeg de jongen verbaasd. "That's none of your business," zei ik tegen hem. "Why do you have a kid at your age?" Hij nam dus aan dat het mijn dochtertje was. Ik moest even glimlachen bij de gedachte dat ik hier nog iemand zou hebben, maar jammer genoeg was dat niet zo. "She isn't mine," zei ik stug. "Then why are you here?" Ik moest even na denken. "Because she's sweet and she doesn't have any friends." De jongen knikte. "Stephen de Vries," stelde hij zich voor. Ik trok een wenkbrauw op. "Are you Dutch?" Hij knikte. "Maika Goulding," zei ik. "Don't you have better things to do than sit here, with me?" zegt Stephen. "Eigenlijk niet. Is dat een probleem voor je?" "Jij bent Nederlands? Waarom had je me dat niet gewoon verteld. Ik had echt verwacht dat ik met een Engels meisje aan het praten was!" Ik lachte. "Surprise! Mijn vader is, was, Engels. That's why." Ik snikte en alhoewel ik Stephen niet kende nam hij me al gelijk in zijn armen.