~19~

Mijn hoofd deed zo zeer toen ik de volgende ochtend wakker werd. Ik dronk normaal nooit zoveel maar gister had ik dus echt te veel gedronken. Met mijn hand om me heen zwaaiend probeerde ik de knop van het lampje naast mijn bed te vinden. Toen ik hem aanklikte zorgde het felle licht ervoor dat mijn hoofd zowat explodeerde dus ik besloot hem maar weer uit te doen. Dan maar mijn telefoon zoeken om te kijken hoe laat het is. 4pm. Stond er op. Ik besloot dat het dan maar tijd werd om mijn bed uit te komen. Met mijn telefoon in mijn hand, ik gebruikte hem maar als zaklamp zodat ik nog iets van licht had, liep ik naar mijn kast om een joggingbroek en trui te pakken. Daarna liep ik door naar de badkamer opzoek naar een paracetamol, maar met alleen het licht van mijn telefoon lukte het niet dus moest ik toch echt dat felle licht aandoen. Ik nam er maar gelijk twee in omdat die hoofdpijn anders nooit weg zou gaan.

Met mijn brakke hoofd liep ik de woonkamer in om vervolgens op de bank neer te ploffen. “Got a bit of a hangover?”vroeg mijn broer, Damian, plagerig toen ik naast hem zat. “Just a bit.” Zei ik maar. “I guess Kate’s hangover will be even worse since she’s still asleep.” Zei hij nog voordat ik opstond om een kop thee en een broodje voor mezelf te maken. Terwijl ik mijn broodje aan het smeren was dacht ik terug aan gisteravond. Bedoelde Liam nou dat Zayn me leuk vond of niet. Het was me niet duidelijk, ik dacht dat hij dat echt bedoelde maar misschien had ik het wel verkeerd. Ik twijfelde heel erg of ik Zayn een sms zou sturen of niet. “Goodmorning.” zei Kate die de keuken in kwam lopen, ze zag er inderdaad nog brakker uit dan ik. “Goodmorning.”zei ik terug. “Maybe it was a good thing we went back home early, otherwise my head would have exploded, I guess.”zei ze terwijl ze ook een thee voor zichzelf inschonk. “Guess so too.” Zei ik, terwijl ik moest lachen om het brake gezicht van Kate. “Have you allready texted Zayn, or did he texted you?”vroeg ze. Waarom moest ze dit nóú vragen, mijn hoofd deed al zo’n pijn en ik wilde en kon daardoor er niet echt over nadenken. “No, the light of my Phone is to bright for me, so I can’t text unless I want my head to explode.”zei ik. “But you should do it when you’re headache is gone sweetie, you know that too.”zei ze en ik wist dat ze gelijk had.

Nadat we ‘s avonds gegeten hadden en mijn hoofdpijn al veel minder was, liep ik naar mijn kamer om maar op mijn bed een beetje televisie te kijken. Er was niet zoveel op, dus besloot ik maar naar de X-Factor te kijken. Het seizoen was net begonnen en dus waren er heel veel lachwekkende audities te zien. Een van de audities was een jongen, hij was 17, en had donker haar. Ik moest gelijk aan Zayn denken, en aan hoe ik toen One Direction in de X-Factor zat, de show elke week vanuit Nederland volgde. Er liep opeens een traan over mijn wang en het drong tot me door dat toen in die tijd mijn leven zo simpel was, zo gewoon. Zonder echt ooit verdriet te voelen. Zonder echt heel kwaad op iemand te zijn. Zonder echt teleurgesteld te zijn in de mensen om me heen. Mijn leven nu was ook wel leuk maar wat er gebeurd was zou altijd een litteken op mijn hart blijven. Blijkbaar was het programma al heel lang bezig voordat ik begon met kijken want de aftiteling begon al. Ik besloot dat het maar tijd was om te gaan slapen, zodat ik me morgen weer helemaal goed voelde. Ik liep naar mijn bureau om de afstandsbediening weg te leggen en mijn telefoon te pakken om die naast mijn bed te leggen. Opeens zag ik mijn oude telefoon liggen, mijn Nederlandse, en bedacht me dat Zayn’s nummer alleen daarin stond, dus ik besloot hem aan te zetten om het nummer in mijn nieuwe te zetten zodat ik hem morgen kon smsen.