10. Eve & Niall.
Gauw trek ik m'n jas aan, ik zie Niall al buiten staan, en door het raam naar me te zwaaien. Serieus, hij is cute! Ik heb maar besloten om tegen Niall gewoon te gaan doen, en zomin mogelijk contact met hem te maken. Grijnzend trek ik de deur open, waar Niall me lief toelacht. Hij doet z'n armen open, om me een knuffel te geven. Gauw spring ik achteruit, en loop naar de keuken. 'Eventjes m'n lunch pakken'. Niall kijkt me verondwaardigt aan en zegt verder niets. Ik trek de deur achter me dicht, en stop zorgvuldig m'n sleutel in m'n broekzak. Samen lopen we op de stoep, opweg naar school. Niall kijkt me onderzoekend aan. 'Wat is er met je?' vraagt hij bezorgd. 'Niks' andwoord ik, en geloof me, dat kwam er best gemeen uit. Hoe houd ik dit toch vol, om Niall zo te 'ontlopen'. 'Ik geloof het niet' zegt Niall als andwoord. Ik zucht. 'Niall please, we praten verder na schooltijd oké?' en ik schenk hem een glimlachje, en stap de school binnen. Bij m'n kluisje aangekomen haal ik de boeken eruit die ik nodig heb voor vandaag. Als ik 'm kluisje dichtgooi zie ik Niall grijnzend naar me kijken. Ik kan een grijns ook niet onderdrukken, en rol met m'n ogen. 'wat?' vraag ik hem onzeker. Niall's glimlach word breder. 'Nou gewoon, je ziet er heel mooi uit, als je je boeken in je tasje stopt' en eventjes lijkt het erop dat Niall begint te blozen. Ik verbeeld het me vast, en trek Niall grijnzend mee naar het natuurkundelokaal.
hmm, ik weet niet wat er aan de hand is vandaag met Eve, maar er klopt iets echt niet. Net kreeg ik ook geen knuffel, oké ik denk dat ik dat wel overleef. Ik ken Eve nu net één dag, maar het voelt gewoon alsof we elkaar al jaren kennen. Bij mij voelt het zo, bij Eve kennelijk niet. 'Wat is er met je?' en ik kijk haar aan. 'Niks' andwoord ze bot. Waarom geloof ik dit niet? Ik kijk haar onderzoekend aan. Wat is er toch? Doe ik iets verkeerd? 'Ik geloof je niet' en ik hoor Eve diep zuchten. 'Niall please, we praten verder na schooltijd oke?' en ze glimlacht onzeker naar me. Inmiddels zijn we bij school aangekomen, en ik leun tegen de andere kluisjes, en zie hoe Eve haar boeken in haar tas gooit. Als ze haar kluisje heeft gesloten, grijnst ze naar me, waarscheinlijk omdat ik haar grijnzend aan te staren. Ja sorry, ik kan er ook niets aan doen, dat ze ze lief, en mooi is. 'wat?' Een glimlach siert m'n lippen,
'nou gewoon, je ziet er heel mooi uit, als je je boeken in je tasje stopt' en ik voel m'n wangen iets warmer worden, slechte timing denk ik bij mezelf. Eve lijkt het niet gezien te hebben en trekt me mee door de gangen op weg naar natuurkunde.
Reageer (2)
<3333333333
1 decennium geledenWat cute! Ga zo verder meid!
1 decennium geleden