200~

Laura PoV
Ik nam de boterham uit tom's handen, voordat Choco op je gezicht een nieuwe trend in make-up land werd. Toen ik gedaan had, draaide ik me om naar hem. 'Bewijs dat Tom Kaulitz na jaren van oefening nog steeds niet kan mikken.' zei Georg Lachend.. Tom glimlachte, en terwijl ik me terug omdraaide om met de hulp van een spiegel de choco van mijn gezicht te wrijven, legde Tom zijn kin op mijn schouder en zijn handen om mijn buik. Hij vond dit leuker dan hij zou toegeven; hij wou dat iedereen wist dat ik "zijn meisje" was. en ik was perfect zijn tegenovergestelde. ik kon niet geloven dat ik na een hele dag slapen, nog steeds moe was. toen ik zei dat ik naar mijn bed ging, Stond Tom recht, met mij in zijn armen. 'Wat ga je doen?' vroeg Bill geschrokken. 'Laura wil naar bed; ik moet toch een beetje voor haar zorgen?' zei hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat mijn vriendje me in bed stak. 'Ik kan zelf stappen, Tom.' zei ik zacht. Tom gaf me een kus, maar liep wel nog verder. Ik hoopte maar dat hij nergens tegenliep, of het zou zijn beste dag niet zijn. 'MOndje toe,' zei hij glimlachend. Ik kruiste mijn armen. 'Ja mama.' ik hoorde de jongens achter mij lachen. 'Het is Papa, Laura. Tom is -ondanks alles- toch een jongen.' zei Georg. Ik grijnsde. 'Oh, dat ik heb al ondervonden.' zei ik, waarna er hevig gefluit volgde van hun kant. 'Ik vind het leuk om hem te plagen.' mompelde ik terwijl ik een kusje op zijn lippen drukte. Hij legde me zachtjes neer op mijn bed. ik grijnsde, en hij kwam naast me zitten, op het randje van het bed. Het deed me denken aan een ziekenhuis... hoe zou tom eruit zien in een verplegerspakje? ik glimlachte, hij keek me verbaast aan. 'Wat is er?' vroeg hij zacht. ik schudde mijn hoofd en tuitte mijn lippen. hij grijnsde en boog zich voorover.