Fourtytwo.

Ik doolde die avond wat door het kasteel. Toen ik op de 7e verdieping tegen Ron op liep. Hij drukte zijn vinger tegen zijn lippen en wees op de muur waar een deur verscheen. Malfidus liep er trillend uit met een paar mensen achter zich aan. 'Bellatrix.' Piepte ik. 'Vaalhaar.' Benoemde ik de andere man. Met trillende knieën keken we het groepje na. Ron rende opeens hun achterna. 'Ronald! Wat doe je!' 'Hermelien waarschuwen.' Antwoordde hij en rende door. Ik kon niets anders doen dan mijn staf klaar houden en achter hem aan rennen. 'Paralitis!' Hoorden we Hermelien gillen. 'Expellia-' Marcel werd afgekapt door Vaalhaar die hem hard tegen de muur gooide. Zijn hoofd bloedde. Ron wist niet goed wat te doen. 'Geef Bob aan mij en ga Hermelien helpen! Ik breng Marcel wel naar de ziekenzaal!' Rond gooide de hard piepende Bob en rende verder, ik kon de kleine pluizenbol nog maar net optijd opvangen. 'Alles oké, kleine vent?' Bob piepte vrolijk. Ik tilde Marcel recht. 'Balsemio,' Probeerde ik tevergeefs. 'Bobbie, we kunnen dit!' Ik pakte mijn staf stevig vast en wees op Marcl, zou dit wel lukken bij mensen? Of alleen maar bij voorwerpen endieren? Het as het proberen waart. 'Wilgardium Leviosa,' bracht ik met een trillebde stem uit. Van blijheid dat het lkte liet ik Marcel bijna op de grond donderen. Af en toe kreunde hij zachtjes of bewoog zijn benen of armen. Bob was op Marcels buik gesprongrn en lag nu zachtes te snurken. Bang keek ik om me heen, aangezien ik net Gimmy hoorde schreeuwen dat de dooddoeners in het kasteel waren, dus meer dan alleen Draco, Bellatrix en Vaalhaar. Ik wist dat als ik aangevallen werd ik geen tijd zou hebben om Marcel rustig op de grond te leggen maar ik hem moest laten vallen, dat zou hij dan waarschijnlijk niet ovetleven. Met het koude zweet en uitgeput opende ik de deuren van de ziekenzaal. Ik liet Marcel in een bed zakken en zocht naar madame Pleister. Uitgeput zakte ik in de rolstoel naast Marcels bed en zakte in slaap.
'Is alles oké met haar?' Stilte. Ik herkende de stem maar ik kon hem net niet benoemen, ik werd opgetild en.in een bed ingestopt, een zacht kusje werd op mijn voorhoofd gedrukt. Met alle kracht die ik verzameld had in mijn slaap omsloot ikmijn vinger om die van diegene die me net kuste en opende mijn ogen...