Het begin heb ik geschreven samen met een vriendin en we zijn allebij apart verder gegaan.
het verhaal gaat over 2 meiden die naar amerika gaan om hun dromen waar te maken als scriptschrijver en actrice. In LA ontmoeten ze de band Big Time Rush en worden vrienden.

-April Tremblay= script writer, 16
; verlegen, terug getrokken, creatief, aardig, behulpzaam, kinda snel aangebrand, muziekfreak, onzeker, rommelig, digi-nerd
-Tammy West= actrice, 16
; houdt van zingen/dansen/acteren, aardig, niet snel aangebrand [als het wel gebeurd; GOED MIS!], leuk om nieuwe vrienden te maken, leuk om nieuwe dingen te proberen, behulpzaam, socialistisch.

-Kamer 6B in ‘t Palm Woods

-Ze komen beiden uit Nederland, spreken geen vloeiend Engels. Bagage zoek.

~

‘’Dude! Dit ga je niet menen!’’ zuchtte April gefrustreerd. De twee meiden waren zojuist op het vliegveld aangekomen na een vermoeiende vlucht en hadden zojuist te horen gekregen dat hun bagage kwijt geraakt was. ‘’Ze zouden bellen als onze koffers zijn gevonden zeiden ze.’’ ‘’I know, I know.’’ Met alleen hun hand bagage liepen ze maar richting de uitgang waar ze een taxi aanhielden.
‘’To where can I take these two lovely ladies?’’ ‘’To the Palm Woods, please,’’ antwoordde Tammy beleefd. De chauffeur knikte beleefd en richtte zijn blik op de weg. Tammy zakte weer terug in de achterbank en moest moeite doen om niet te gaan lachen om April die de chauffeur na deed.
‘’We’re here,’’ meldde de chauffeur aan de twee meiden. Tegelijk keken ze op en staarden naar het grote gebouw dat nu nog maar een paar meter van hun verwijderd was.
‘’Wow,’’ stamelden ze beiden terwijl ze uitstapten. ‘’Here you go.’’ Nog snel duwde Tammy de chauffeur wat geld in zijn handen terwijl April op het punt stond naar binnen te stormen.

Tammy pov.
‘’Ik hoop echt dat ze onze bagage snel vinden. Ik word gek als ik een paar dagen in hetzelfde moet lopen.’’ April knikte instemmend. April hees haar rugzak beter op haar rug en liep snel achter mij aan terwijl ik naar de balie liep.
Ongeduldig drukte April een paar keer op het belletje. Verschrikt trok zij haar hand weer terug toen de deur naast de balie openging en er een chagrijnige, dikke man naar buiten kwam gelopen. ‘’How can I help you?’’ vroeg hij ongeïnteresseerd. ‘’We’re new here? We’re from Holland and we’re supposed to have a room here?’’ De man keek mij fronsend aan. Nerveus beet April op haar lip. Kom op vent, help ons gewoon.
‘’Name?’’ ‘’Tammy West and April Tremblay.’’ Uiterst langzaam begon de man op zijn computer te typen. ‘’6B, here are the keys. Have a Palm Woods day.’’ Dat laatste zei hij uiterst sarcastisch en verdween weer in zijn kantoor, I suppose.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen