196~

Laura PoV
Je lag niet in je bed. Kon het serieus nog erger worden? Ja, tom die dichter aan tafel schoof, en het feit dat het verschrikkelijk zou opvallen als ik achteruit zou schuiven. Wel, aanval was de beste verdediging, zeiden ze. Ik hoopte dat diegene gelijk hadden. 'Nee?' vroeg Bill verbaast. Gustav wist blijkbaar van niets. 'En ze is niet na ons thuisgekomen, Gustav lag op de grond te slapen.' zei Georg lachend. Ik lachte mee, wetende dat iedereen naar mij zou kijken. Ik probeerde snel na te denken, maar Tom leidde me verschrikkelijk af. Welk voordeel had ik? Tom zat dicht bij mij en ik was op blote voeten, ik probeerde mijn grijns in te houden. 'Ik weet niet, misschien was ik in de badkamer mompelde ik.' en op dat moment ging in met mijn dikke teen langs de binnenkant van Toms been helemaal tot zijn kruis. Tom kon zijn geschrokken, half gilletje van plezier hoe je het ook noemt, vermommen als gekuch, maar hij werd rood. ik probeerde zo stil mogelijk te blijven zitten, terwijl Tom hetzelfde deed met minder succes. het enige probleem was dat hij mijn voet tussen zijn benen vast klemde. Ik wiebelde met mijn tenen, en dat deed het blijkbaar. TOm schoof achteruit. 'Bill was in de badkamer op dat moment.' onderbrak Georg mijn plezier. Tom stond op en draaide zich snel op. ik moest moeite doen om mijn voet niet keihard op de grond te laten neerkomen, wat waarschijnlijk zijn bedoeling was. 'Ik ga douchen.' zei Tom zacht. 'Probeer je het te verstoppen?' vroeg Gustav plots. tom keek met grote ogen naar hem. 'Wat?' sh*t.. misschien een beetje overdreven. 'Dat je stijf komt aan de herinnering alleen al. We weten dus waar Laura was.' zei Gustav. Bill schudde me aan mijn schouders. 'Nee?' vroeg hij verbaast maar super Happy.