188~

Tom PoV
Ik glimlachte even naar de andere meisjes, en probeerde Laura dan zo elegant mogelijk van dat dak af te krijgen. het verbaasde me in de eerste plaats al dat ik haar daar vond, want ze had hoogtevrees. Laura Giechelde de hele tijd maar door, terwijl ik haar nogal hardhandig weg probeerde te trekken. In het midden van de gang zette ze zich gewoon neer. ik keek rond, niemand in de buurt, gelukkig maar. 'Kom op, Laura. We gaan naar de auto.' zei ik met een zucht, ik zou haar maar beter zo snel mogelijk wegkrijgen. Laura schudde kinderachtig haar hoofd. oh, alsjeblieft niet nu. 'Ik wil nog niet weg'*giechel* 'ik vind het hier leuk.' zei ze giechelend. ik zuchtte en zette me tegen de muur. ze hield haar hoofd schuin en kwam naast me zitten, giechelen. ze legde haar hoofd op mijn benen. 'Wat moet ik toch doen met jou? Ofwel ben je zat, ofwel negeer je me, ofwel ben je high...' mompelde ik terwijl ik haar haren uit haar gezicht wreef. ze keek op toen ze mijn klagend toontje hoorde. ze ging voor me zitten. 'Waarom altijd zo bezorgt?' vroeg ze met een lach. 'Om jou omdat je altijd in de problemen komt.' zei ik. Daar dacht ze even over na, of daar leek het toch op. 'Je zou wat... leuker moeten doen, een beetje.. happy... een beetje lachen.'zei ze giechelend. ik trok haar naar me toe en kuste haar. 'Beter?' vroeg ik, nu wel lachend. ze knikte. 'Maar het kan beter, veel beter.' en ik had niet het gevoel dat ze nog echt nadacht over wat ze deed. dit zou zo verkeerd aflopen, maar ze had een punt. Ik was nogal overbezorgd de laatste tijd. Laura glimlachte, giechelde, en terwijl haar ogen nog steeds erg groot waren, nam ze mijn hand en trok me recht. 'Waar ga je naar toe?' vroeg ik terwijl ik probeerde recht te komen. 'Sjjt. Ik denk na.' zei ze op een kinderlijk toontje. Eigenlijk voorspelde dit niet veel goeds, maar .. who cares?