12 ~

Kiana P.O.V.
"Zo, jij hebt goed geslapen." zei Zayn toen Jane hyper op ons af kwam gerend. "IK HEB LOGAN GEBELD!" schreeuwde ze bijna. Ik schoot in de lach. Zayn was wat overdonderd, hij was nog niet gewend aan haar uitbarstingen. Jane stond opgewonden op en neer te springen voor ons met een big smile op haar gezicht. "Tell me!!" zei ik enthousiast en een tikkeltje ongeduldig omdat ze niet uit zichzelf begon. Jane giechelde opeens verlegen. Ze bloosde en keek naar de grond. Zelfs ik kon haar soms niet helemaal volgen. Net op dat moment ging de bel. Ik kreeg het straks wel te horen.

Jane P.O.V.
"Vertel nou..." dramde Kiana toen we in het klaslokaal waren aangekomen. Ik moest weer giechelen, waardoor ik me toch wel irriteerde aan mezelf. Voor ik begon, haalde ik diep adem. Zayn zat aan de tafel voor ons, en draaide zich om zodat hij mee kon luisteren. "Nou..." begon ik. Kiana en Zayn keken me aan in afwachtig. "Ik belde hem, en hij was dus heel opgelucht, want hij was bang dat ik niet meer zou bellen. So cute!" Ik ratelde aan één stuk door. "We hadden het over school, vrienden, familie, onszelf. Hij was zó grappig... en lief." Ik giechelde weer heel even. "Uiteindelijk noemde hij me; love." Te verlegen om hun reactie te peilen, keek ik om me heen. Achter me zag ik jaloezie in Niall's ogen. Ik was in de war; had hij nou met mij meegeluisterd? Vast niet. Liam was vast wat aan het vertellen, en dit was pure verbeelding. Ik moest me over Niall heen zetten, en me meer richten op Logan, een jongen die me wel wilde. Ik draaide mijn hoofd terug. Kiana en Zayn zaten gefascineerd naar me te kijken, hoewel het verhaal niet eens zo spectaculair was. "Hoe was jullie avond?" vroeg ik, om niet alle aandacht op mij gericht te houden.