Hoofdstuk 10 - De andere verdachten [Deel 2]

Het was wel slim bedacht. Zo konden ze onthouden wat er met welke huizen was. Er was nog een ander lijstje waarop ze de adressen hadden staan met het nummer van het huis, zodat ze daarmee ook niet in de war kwamen.
Birgit had op dit lijstje veel gekrast, dingen doorgestreept, iets omcirkeld en iets onder-streept, maar het was wel duidelijk, vond Evelien. Ze moesten alleen nog een keer langs huis zes, om zeker te zijn. Maar ze hadden niet erg veel hoop.
De enige tip die ze tot nu toe hadden was dus de hond van het oude vrouwtje, maar waarschijnlijk leek hij alleen maar op het beest dat ze zochten. Hij was tenslotte van haar en ze wisten wel zeker dat zij het niet was die de hond geschopt had.
Jammer genoeg was de sleutelhanger hun enige spoor geweest. Ze hadden ook nog niet bedacht hoe het nu verder moest. Maar misschien moest ze maar niet te veel piekeren, het was al laat en ze had haar energie hard nodig om morgen de overgebleven huizen langs te gaan.
Ze lag een tijdje te woelen, maar kon maar niet in slaap komen. Misschien moest ze nog even wat lezen…soms hielp dat. Ze deed haar nachtlampje aan en pakte een boek van haar nachtkastje. Ze was ongeveer op de helft.
Toen ze net twee bladzijdes gelezen had kwam Birgit binnen.
‘Ben je nog steeds aan het lezen? Ik zag licht onder de deur door komen.’
‘Ik kon niet slapen.’
‘O.’ Birgit ging op de rand van het bed zitten. ‘Maak je maar geen zorgen om die hond, we vinden hem wel. Of iemand anders doet dat. Het komt vast wel goed,’zei ze geruststellend.
‘Ik maakte me geen zorgen! Ik had net zo lief niet meegedaan aan Lillys plan,’zei Evelien, al was het niet waar en wist ze dat Birgit dat ook door had.
‘Goed,’zei Birgit terwijl ze opstond,‘lees nog maar even het hoofdstuk uit ofzo en probeer daarna weer even te slapen. Wil je misschien een kopje warme melk? Dat helpt soms.’
‘Nee. Sinds mijn zevende werkt dat al niet meer.’
‘Logisch, je bent nou eenmaal geen klein kind meer! Maar doe wel zo het licht uit, morgen moeten we een heleboel oliebollen verkopen.’
‘Doe ik.’
‘Slaap lekker.’
‘Slaap lekker. Straks.’
‘Ja,’zei Birgit lachend toen ze de deur van Eveliens slaapkamer achter zich sloot.
Nu wist Evelien het zeker; ze begon Birgit echt aardig te vinden.