Hoofdstuk 2 - Birgit [Deel 1]

Evelien had thee gezet. Ze had het op een dienblad op het tafeltje neergezet, met de koektrommel, kopjes en suiker.
Ze zat op de bank toen er twee mensen de trap op kwamen.
‘Hoi Eefie!’ Dat was Lilly. Ze kwam het halletje uitsprinten en sprong op de bank. Halverwege haar sprong draaide ze zich om, zodat ze niet verkeerd om neer zou komen. Met een plof waardoor Evelien een sprongetje maakte, kwam ze op de bank terecht.
‘Hallo!’ zei een tweede persoon die glimlachend de hoek om kwam. ‘Ik ben Birgit Bloemstra, jullie nieuwe oppas. En jij moet Evelien zijn. Noem me maar Birgit.’ zei Birgit.
Ze was rond de 30. Ze had blonde krullen tot op haar schouders, en blauwe ogen. Ze had veel make-up, en grote, goudkleurige ringen in haar oren, die ze gemakkelijk als armbanden had kunnen gebruiken. Ze had wel armbanden om, maar die waren rood en zwart, net als haar kettingen. Ze droeg een zwart T-shirt met een groot rood hart erop, en een rood met zwart geruit rokje en hoge, zwarte laarzen. Tot slot had ze nog een rood handtasje. Het paste allemaal perfect bij elkaar; het leek bijna op de kleding van een model in een reclamefolder van een of andere grote kledingwinkel.
Ze stak een hand met lange, rood gelakte nagels uit naar Evelien. ‘Leuk om je te leren kennen! Lilly is helemaal gek op je. Ze praat de hele tijd over van alles, maar het meest over jou. Ik weet nu een heleboel; van je favo theesoort tot het adres van je school.’
‘O.’ Ze wist niet of ze dat nou wel zo leuk vond. ‘Nou, euh… Ik heb thee gezet… ster-
renmix.’
‘Ja? Dat is aardig van je! Sterrenmix is jouw favoriet, toch?’
‘Dat klopt.’
‘Birgit? Mag ik asjeblieft drie koekies?’vroeg Lilly plots. Ze had ongemerkt de koek-trommel van tafel gepakt en, naar de chocolade rond haar mond te oordelen, al minstens drie koekjes op.
‘Dat lijkt me een klein beetje veel. Hm…nou goed! We moeten toch vieren dat ik hier mag oppassen. Neem er dus nog maar eentje!’riep ze breed glimlachend.