Fourty.

Vrijdagmiddag. We hadden zoals gewoonlijk al vrij. Ik en Parvati zaten vrolijk te juichen bij de zwerkbal training. 'Go Ronald! Je kan het!' Bob piepte vrolijk op mijn schoot. Hij werd van het zwerkbal vreselijk hyperactief. Hermelien kwam langs me zitten. Toen Ron de bal tegenhield gilden we als gestoorde fans. Opeens schalden 5 stemmen over het veld. 'Wemel 's onze vrind!' Malfidus, trolly Park, Blaise Zabini, Korzel en Kwast. Hermelien was rood van woede en stapte op ze af. Ik gaf Bob aan Parvati en liep achter ze aan. 'Ga aan de kant modderbloedje, Jimena.' Siste Malfidus. 'IK BEN OOK EEN MODDERBLOEDJE MALFIDUS!' Gilde ik woest. 'Ik ben er trots op!' Zijn mond viel open. 'Mijn vader was er een, mijn moeder ook dus reken mij er ook maar een.' Malfidus verliet de tribune en wij voegden ens bij Azalea en parvati. Het begon te druppelen. Iedereen haastte zich naar binnen maar ik en Azalea liepen rustig naar het meer. 'Ik denk dat ik mijn ouders bijna gevonden heb.' Zei ze opeens, 'Echt?' Opeens staarde ze me woest aan. 'Je geloofd me weer niet, hé!' Ik wist dat dit zo voorbij was. Ik wachtte tot haar bui voorbij was en we besloten naar Zweinsveld te gaan. Toen ik Fred en George bij Zonko's zag staan rende ik op ze af. Azalea omhelsde George opeens en drukte een kus op zijn neus, met open mond staarden ik en Fed hun aan. Waar kwam dit opeens vandaan?

Kort stukje...
Beter dan niks he!
Jullie reacties maken me, zooooo blij hé! (: