13)Bella

Het ging allemaal heel snel. Het ene moment zat ik nog met Jake te zoenen en het andere schudde de auto en braken de ruiten.
Ik gilde en drukte me nu echt bang tegen Jake's borst en keek wild om me heen.
"Dat was niet de donder,"
"Inderdaad liefje. Dat was ik." Er verscheen een gezicht van een erg knappe jonge man voor de plek waar eens het raam gezeten had. Hij deed me een beetje aan de Cullens denken, met zijn bleke huid en zijn knappe verschijning. Alleen zijn ogen. Die hadden een beangstigende donkerrode kleur.
De man stond op het dak en keek van mij naar Jake.
"Dag mijn beste. Ik vrees dat ik je vriendin even moet lenen." Ik keek angstig naar Jake en diens blik stond vijandig en alert. Hij trilde van woede. "Dan moet je eerst langs mij," gromde hij. Ik wilde hem zeggen dat hij dat niet mocht doen. Ik wist zeker dat die man levens gevaarlijk was, maar mijn keel zat volledig dicht.
"Geweldig. Zorgt voor wat adrenaline." De man snoof. "Hmmmm. Heerlijk."
Jake's greep om mijn middel ontspande en ik wilde hem tegen houden.
"Nee!" Ik hoorde nog een stem die hetzelfde zei. Een stem die ik zelfs na al die tijd nog herkende.
Het gezicht verdween en even later verscheen de man weer vlak voor de veranda. Hij werd in een wurggreep gehouden door Edward Cullen.
Jake greep de deur en stapte uit.
"Jake wat ga je doen?" vroeg ik wanhopig. Ik vond het maar niets om hem naar buiten te zien gaan. Dat was gevaarlijk. Misschien ging hij wel...
"Weet ik niet," was alles wat hij zei. Toen begon hij harder en harder te trillen. Hij gooide de deur dicht, wierp zich met een bijna dierlijke grom naar voren en veranderde in een gigantische roestbruine wolf. Ik snakte naar adem en drukte mijn rug tegen de andere kant van de wagen. Grote fout.
Razendsnel werd de deur geopend en ik werd eruit gesleurd. Ik kon maar net een gil slaken voor mijn luchtpijp werd afgesloten. Zowel Edward als Jake keken geschrokken op. Ik spartelde wild om uit de greep los te komen. Ik jammerde zachtjes toen de greep strakker werd.
"Los!" stootte ik uit.