10)Bella

De film begon.
Op het scherm verscheen een groot schip uit de mist. Het zag er erg onheilspellend uit en ik kon het niet laten om een beetje dichter naar Jake toe te leunen. Voor het geval dat, maar toen zag ik een klein meisje op het dek en ontspande ik.
Jake sloeg toch zijn arm om me heen. "Je weet maar nooit met een piraten film," fluisterde hij in mijn oor. En inderdaad al snel vonden ze een jongen in het water en zagen ze een brandend schip. Het meisje, Elizabeth Swann, (Jake en ik moesten lachen toen we de naam hoorden) ontdekte dat de jongen, William Turner, een piraat was, maar hield zijn geheim, geheim.
Ik schrok toen er ineens uit het niets een piratenschip leek op te duiken en drukte me tegen Jake's borst. Vanuit mijn ooghoek zag ik hem glimlachen en ik voelde hoe hij zijn arm steviger om me heen sloeg.
De film ging verder en Elizabeth was nu een jonge vrouw en ook William was gegroeid. Hij deed me een beetje aan Jake denken.
Zo verlegen als hij was terwijl hij tegen Elizabeth sprak. Ik lachte zachtjes en Jake keek me vragend aan. Ik schudde mijn hoofd om duidelijk te maken dat het niet belangrijk was.
Tijdens de film dacht ik steeds aan hoe fijn ik me voelde in Jake's armen.
Hoe kon ik ooit zo weg zijn van Edward Cullen? Hij was duidelijk niets voor mij. Te hoog gegrepen en dat vond hij zelf duidelijk ook.
Niet dat Jake minderwaardig was.
Edward kwam van een andere klasse en verkeerde duidelijk in een heel andere sociale kring.
We pasten op zo veel manieren niet bij elkaar. En bij Jake zijn was als ademhalen. Heel gemakkelijk. Natuurlijk.
Bij Edward voelde ik me helemaal niet goed. Ik voelde me ongemakkelijk en ongewenst. Jake was duidelijk beter voor me.
Ik kroop dichter tegen hem aan toen Elizabeth - die ondertussen ontvoert was door piraten - op het dek kwam en zag dat alle piraten levende skeletten waren. Jake sloeg zijn armen beschermend om me heen en hoewel ik nu ook weer niet zo bang was vond ik het fijn.
Natuurlijk ging William achter Elizabeth aan, maar ook de kapitein wilde haar gaan redden. Ik moest weer glimlachen toen ik me inbeeldde dat Jake achter me aan zou komen als ik ontvoerd zou worden door om het even welk soort slechterik.
De film ging verder en Jake speelde afwezig met mijn haar. Ik geloofde niet dat hij met zijn gedachten bij de film was. En daar kon ik erg goed in komen.