3)Jacob

Ik keek samen met Charlie naar de wedstrijd. Of ik deed toch alsof ik keek. Ik deed mijn best om op de juiste momenten te reageren op de wedstrijd, maar ik zou niet weten wie er aan de winnende hand was. Ik luisterde naar de geluiden die Bella in de keuken maakte.
Ik vond het doodzonde dat Charlie al thuis gekomen was. Wie weet wat er had kunnen gebeuren, met haar in mijn armen...
Al vanaf het moment dat ik haar voor het eerst zag vond ik haar leuk. En nu...nu wist ik gewoon dat dit iets heel moois kon worden. Als ik voorzichtig was en het goed overbracht tenminste. Misschien zondag? Zou ik haar echt meevragen naar de film? Zou ik dat durven? En zou ze 'ja' zeggen? Ik moest eerst maar eens onze vriendschappelijke logeerpartij regelen.
"Wat doe je hier eigenlijk Jacob?" vroeg Charlie tijdens de rust. De voorbije week was ik hier wel vaker geweest, maar altijd met Billy als excuus. Dit was de eerste keer dat ik hier uit eigen beweging naartoe kwam.
"Ik zou morgen met Bella naar Seatle gaan en ik dacht 'waarom zou ik vanavond niet meteen langs gaan?'" Charlie keek afkeurend.
"Hoe ben je hier gekomen Jake?"
"Met een auto." Ik wist precies hoe ik dit voor elkaar moest krijgen.
"Jacob. Je bent nog te jong om te rijden en dat weet je."
"Ik ben hier toch heelhuids aangekomen?" zei ik heel onschuldig. Charlie keek nog steeds afkeurend.
"Oké, ik zal de volgende keer een lift vragen, maar vanavond zal ik toch echt wel zelf moeten rijden." Charlie kon onmogelijk raden waar dit heenging. En nu stond hij voor een keuze. Of hij liet mij rijden of hij liet me hier logeren. En als hij niet te achterdochtig was zou hij daar zelf wel op komen.
"Jake!" zei hij bestraffend.
"Ik kan niemand bellen. Al mijn vrienden zijn nog te jong, Billy kan niet rijden en de ouders van mijn vrienden kunnen hun benzine voor betere dingen gebruiken. Bovendien ben ik al met de auto van een vriend gekomen en ik moet die auto terug brengen... Nou, morgen gaat zijn oom die in de stad woont richting la Push dus hij zou me dan wel kunnen brengen, maar waar moet ik vannacht dan heen?" Er was echt maar één verantwoordelijke oplossing over. Want ze konden me niet met een andere auto brengen en de andere auto laten ophalen. Bella's benzine was namelijk bijna op. En die van Charlie ook. Dus wat voor keuze had hij nog?
"Jake als ik kon zou ik je een lift geven, maar ik zit praktisch zonder benzine. Bella?"
"Ja, pap wat is er?" Bella leek zelf uit de lucht te vallen. Zat ze aan die jongen te denken? Ik was daarstraks bang geweest dat hij haar misschien van me af zou nemen. Die gast was duidelijk knapper dan ik. Als hij Bella of eender welk ander meisje zou willen hoefde hij vast maar met zijn vingers te knippen en ze zou zich aan zijn voeten werpen. Ik kon het die meisjes niet kwalijk nemen, ik had die zussen van hem in hun auto zien stappen en die moesten niet onderdoen voor hem en zijn broers. Ik zou tot een kleine week geleden ook alles voor die meiden gedaan hebben. Nu niet meer. Ik had Bella nu en hoe mooi die andere meiden ook waren, ze konden niet aan haar tippen.
"Kan jij Jake een lift naar huis geven?" Charlies stem haalde me uit mijn gedachten.
"Eh, ik denk niet dat dat zal lukken. En het tankstation is nu niet open..."
"Ja, ja dat weet ik." In grote steden was een tankstation altijd open, maar in een klein dorpje als Forks deden ze de deuren na het spitsuur dicht. Het gebeurde toch haast nooit dat iemand s'avonds in het station moest zijn. Alleen tijdens het toeristisch seizoen. Nu was het de vraag hoe erg Charlie tegen minderjarige bestuurders was en hoe achterdochtig hij was.
"Wel...tja, je zou hier kunnen logeren. Als je niets tegen de bank hebt tenminste?" Lag dat nou aan mij of legde hij een nadruk op 'de bank'?
"Nee, hoor. Dat lijkt me een goed idee," vertelde ik hem.
"Eten is klaar!" riep Bella uit de keuken.
We gingen aan tafel en het eten was heerlijk.
"Mmmmh, lang geleden dat ik nog zo lekker gegeten heb. Fantastisch Bella. Charlie je boft met zo'n keukenprinses," zei ik terwijl ik op mijn buik klopte. Bella bloosde en Charlie grijnsde.
"Ik weet het," zei hij trots. Bella leek te willen ontsnappen aan de complimenten en ging in de keuken afwassen.
"Ik help wel," bood ik aan. En voor ze er iets van kon zeggen had ik al een handdoek vast en keek haar afwachtende aan.
We sarden elkaar nog wat en toen we de afwas op wilden bergen belande ze bijna met haar handen vol glazen op de vloer. Gelukkig ving ik haar op.
Twee seconden keken we elkaar licht verbijsterd aan.
"Haha, Bels volgens mij hebben ze jouw voeten van plaats verwisseld," grapte ik om de spanning te doorbreken. Meteen had ik er spijt van, want ik besefte dat het geen spanning, maar magie was die net tussen ons speelde. De betovering verdween uit Bella's ogen en met een chagrijnige blik ging ze op haar eigen benen staan. Ik nam de glazen van haar over en zette ze in de kast. Toen ik me omdraaide voelde ik iets nat en schuimend in mijn gezicht. Ik veegde het weg met mijn arm en zag dat het afwaswater was. Ik keek naar Bella die me uitdagend aankeek.
"Die was voor je opmerking over mijn voeten," gromde ze speels.
Ik glimlachte deed een stap dichter, keek haar in de ogen en stak subtiel mijn hand in het water. Ik streelde langs haar gezicht en wreef het sop toen stevig uit.
Bella schrok op. Ze had duidelijk iets anders verwacht, maar wat? Toen smeet ze een kwak sop in mijn gezicht en voor we het wisten was het sop op en zaten we lachend onze handen aan elkaars haren af te vegen.
"Waar zijn jullie nu weer mee bezig?" Charlie was zich gaan douchen en keek verbaasd naar ons kinderachtige spelletje. We keken elkaar aan en schoten in de lach. We zagen er allebei vast grappig uit. Bella in ieder geval. Niet alleen haar gezicht, maar ook haar bloes was besmeurd met saus en stukjes eten.
"Gewoon wat dollen pap," zei Bella terwijl ze haar haren uitwrong.
"Ja, natuurlijk." Charlie wist duidelijk niet zeker of hij wel juiste beslissing genomen had. Bella ging zich als eerste douchen en ik ruimde het slagveld ondertussen op.
"Jake, dat had je echt niet moeten doen. Had gewacht dan had ik je wel geholpen," zei Bella toen ze me de vod zag uitwringen.
"Nee, echt ik wil graag helpen. Bovendien was dat water gevecht mijn schuld."
Bella schudde haar hoofd met die lieve glimlach van haar, ik wreef speels door haar natte haren - mijn handen waren inmiddels schoon - en liep naar boven om zelf ook te douchen.

De volgende dag.

Ik loop langs het strand en voel een hand in de mijne. Ik kijk om en zie Bella.
Zij kijkt ook naar mij.
Ik stop met lopen en streel haar haren, haar wang en haar lippen. "Ik hou van je," fluister ik.
Ik hou haar dicht tegen me aan en voor ik het weet vinden onze lippen elkaar. We zoenen lang en passioneel, maar als we los laten hoor ik plots iemand achter ons. Ik kijk op en zie de jongen van de parkeerplaats - Edward - en hij kijkt me woest aan.
Plots voel ik hoe Bella uit mijn armen gerukt wordt. Ik kijk verwilderd om me heen en zie dat Edward haar in zijn armen heeft en zijn lippen tegen haar nek drukt.
"Hé! Laat haar gaan!" Edward kijkt op en ik zie de wonde in Bella's nek. Ze begint hevig te schudden en te schreeuwen.
"Ze is nu van mij," fluisterde hij zelfvoldaan waarna hij plotseling verdwenen is. Ik ren naar Bella die gilt van pijn.
"Bels?" Ik weet niet wat ik moet doen, ik ben doodsbang.
"Dood me...alsjeblieft dood me!" kreunt ze. Ik schud mijn hoofd wanhopig.
Ik schoot overeind en haalde opgelucht adem. Gewoon een droom. Stomme legendes ook. Daar krijg je dat soort nachtmerries van. Ik wist ook zeker dat die Edward een serieus oogje op Bella had laten vallen. Ik snapte niet waarom hij zo tegen haar deed. Wat was er mis met die gast?
Als je een meisje wilt versieren is 'hard to get' spelen een goeie truc, maar hij overdreef het.
Ik zuchtte. Wat maakte het ook uit? Bella leek hem er niet leuker door te vinden dus die gast zou me niets moeten schelen. Ik besloot me al klaar te maken. Ik liep naar boven en hoorde plots Bella's stem.
"Mmmmh, Edward." Ik verstijfde. Ik hoorde hoe Bella zich omdraaide.
"Jake...Jake..." Toen kon ik me weer ontspannen. Ze sprak vast in haar slaap. Best wel schattig, maar...droomde ze dan net van mij? Zou ik haar vandaag al vragen?...