100- Puzzelen

@ Cullen Place: Elisabeth PoV
Strategieën uitwerken, het was allemaal niet voor mij. Remy hield zich er mee bezig, maar ik niet. Bella leek de hele tijd een verbaasde blik op Alice te werpen, alsof het haar verbaasde dat Alice nog steeds bleef. We hadden het al gehad over hoe we ons moesten verdedigen tegen mijn familie die me kwam ontvoeren om me naar huis te brengen.
'Hoe lang hebben we nog?' vroeg ik plots aan Alice. omdat ik haar gave deelde, interesseerde het me hoe zij al die dingen kon afleiden. Ze concentreerde zich, en slaakte een licht gilletje. Meteen draaiden alle hoofden onze kant op. Ik hield haar handen vast, omdat ik ontdekt had dat ik op die manier haar gave kon versterken, door het feit dat ik de wolven wel kon zien, maakte dat haar veel krachtiger.
'Ze hebben het treffen met iets meer dan anderhalve week uitgezet, ik weet alleen niet waarom.' zei ze luid genoeg dat iedereen het kon horen. Emmett en Jasper leken een gelukkige blik uit te wisselen. Maar daardoor had mijn plan veel meer kans op slagen. Ik zag Edward en Alice hun hoofden naar mij draaien.
'Wat ben je van plan?' vroeg Edward verbaast. ALice keek me aan.
'Daarom ben jij er niet bij; we wachten op jou!' zei Alice, alsof ze het laatste puzzelstukje had gevonden. Ik keek naar mijn handen.
'Ik kan ze niet alleen laten, ik wil ze hier niet laten. Niet dat ik jullie niet ...' Rose kapte mijn zijn af.
'Neem ze met je mee.' zei ze snel. Ik schudde mijn hoofd, zoiets zou me te veel afremmen.
'Dan ga ik met hen mee, en verstoppen we ons.' zei ROse impulsief. Alice had gelijk, alle puzzelstukken kwamen samen. Emmett leek haar te willen tegenspreken, of haar te zeggen dat hij mee ging, maar ze schudde haar hoofd.
'Ze zoeken ELisabeth, De cullens, niet mij of de kinderen.' zei ze glimlachend.
'Ik ben veilig.' mompelde ze, en op dat moment kwamen de wolven binnen.
'Seth, EMbry en ik gaan ook mee. Wij drie kunnen niet zonder onze..wel, bijna geliefden.' mompelde ze met een lichte blos. Ik knikte.
'Goed, dus; Denali, en Sams pack, meer niet.' zei ALice, terwijl Carlisle een Telefoon zocht en de Denali's probeerde te bereiken. Jake vertrok meteen met Nessie naast hem. De rest keek mij aan, Carlisle knikte naar Edward. De Denali's zouden bijna komen. ROse leek ook al alles klaar te maken om te vertrekken. Ze dacht er zelf aan om eten mee te doen voor de wolven. Mijn kinderen konden zelf jagen. Grappig gezicht, een klein meisje dat een poema velt, en leegdrinkt.
'Wat ga jij doen, waardoor je er niet bent.' Vroeg Esmee bezorgd. ik glimlachte.
'Ik? ik ga zo veel mogelijk Vampiers bezoeken; Benjamin in Egypte, Siobhan en Maggie in Ierland.. als ik van nog andere gaven hoor die ons van pas kunnen komen, ga ik erachter aan, tot dat ik op tijd hier terug kan zijn.' zei ik snel. De cullens keken me verbaast aan, vooral Jasper.
'Hoe kom je aan die informatie?' vroeg hij verbaast.
'Je woont niet in VOlterra zonder te weten waar je moet gaan zoeken naar goeie gaven.' zei ik met een klein glimlachje.
'NIet als je als Aro's dochter beschouwd wordt.' mompelde ik terwijl ik me boven ging omkleden.
'Ik had nog zo veel om te vertellen; oh, en pas op voor Heidi.' zei ik snel. De cullens keken me aan, Carlisle begon.
'Had zij niet de gave om te...charmeren. om mensen mee te lokken?' vroeg hij zacht. Ik knikte, maar daarom was ze niet gevaarlijk.
'Voordat Victoria met James meeging, zat ze in een Clan samen met haar zus Anne, en nog een paar mishandelde vrouwen. Victoria en Heidi zijn de enige twee die de VOlturi overleeft hebben.' zei ik snel. Elk om een andere reden; Victoria omdat ze een goeie gave had om te vluchten, Heidi omdat ze een gave had die Aro interesseerde. Ik nam met een zucht afscheid van mijn kleintjes die ook allemaal klaar stonden, verbaast dat ik niet diegene was die met hen mee ging.
'We houden ons verborgen tot jij ons komt halen, of diegene van ons die het overleven. We gaan niet naar het gevecht tot jij je toestemming geeft.' zei ze zacht. Ik keek Naar ROse en de andere CUllens. Verbaast.
'Dat is de beste oplossing om ze in leven te houden.' zei Carlisle.
'Maar jullie... ik dacht dat jullie hen nodig hadden.' zei ik verbaast.
'Zelf als ze ons niet komen helpen, hebben we goed kunnen Trainen.' Antwoordde Jasper in zijn plaats. Akshay en Sacha wilden protesteren.
'Goed luisteren jullie; jullie blijven allemaal bij Tante Rosalie, en zij is de baas.' ik keek vooral naar mijn roodharige tweeling -Venna en Jinx- en mijn vechtersbaasjes -Shay en Sacha- die het meeste kans hadden om toch terug te komen.
'ik kom terug zo snel als ik kon; hou een telefoon bij je, misschien laat ik iets van me horen. Als ik niet op tijd terug ben of zo... oF als ik iets nieuws ontdek.' mompelde ik, waarna ik onheroeppelijk vertrok. Alleen. Nu vertrok ik weer van mijn familie, maar ik had geen Felix meer om me te vertroetelen, en nog erger; geen Felix die me kon beschermen.

Als jullie een volgend deeltje willen, eerst een reactie zetten... 12 voor ik verder ga.