||OO9||

Harry Edward Styles
'Het is toch zielig dat ze nooit haar verjaardag viert.' Ik kijk Liam aan en trek mijn wenkbrauw op. 'Ja , maar ik denk niet dat jullie plan nu gaat helpen.' 'Ik vind het best een goed plan eigenlijk. Achterbaks maar wel goed.' Mompelt Louis. Ik stomp hem tegen zijn arm. Ik dacht dat hij aan mijn kant stond. 'Denk er nou eens over na jongens. Ze wilt haar verjaardag niet vieren omdat haar moeder op de zelfde dag is overleden en jullie willen haar dronken voeren zodat ze wel gezellig gaat doen. Zo maken jullie het alleen maar erger! Weet je wel niet hoe boos ze zal zijn de volgende dag en hoe schuldig ze zich zou voelen tegen over haar moeder.' 'Die is toch dood dus merkt er niks van.' Met open mond kijk ik Zayn aan. 'Pardon?' Hij bijt ongemakkelijk op zijn lip. 'Dat kwam er botter uit dan ik bedoelde. Liam, jij kent haar. Ze is raar, toch? Ze is depresief, toch? Ze is vriendloos, toch? Ze gaat deze tour niet gezellig maken, toch?' Liam zucht. 'Zayn heeft gelijk. We doen dit gewoon.' Net nadat Liam het heeft gezegd loop Lauren de wc uit en kijkt ze ons verveeld aan. Maar volgens mij staat haar gezicht gewoon standaard zo. 'Klaar?' Ze knikt en kijkt naar haar voeten. Ik krijg geen hoogte van haar. Het lijkt wel of ze stemmingswisselingen heeft. De ene keer is ze heel verlegen en breekbaar en de andere keer heel kattig. De jongens hadden nog een plan gemaakt om haar wat beter te leren kennen. Schema's. Voor ontbijt, bootschappen, avondeten, was etc. We hebben het wel zo gedaan dat ze niet te vaak voorkomt, anders zou het opvallen. En ze willen dat ik het meest met haar ga omdat ik me het meest open stel voor haar. Dat word nog wat. Als ze dan alleen maar chagerijnig gaat doen of helemaal niks zegt dan ruil ik gewoon met Niall. Die is het makkelijkst te overhalen.