Chapter 7: Bathtime
Voor degene die geïntreseerd is ik heb besloten een one-shot story te maken. Oftewel een verhaal waarbij elk hoofdstuk weer een nieuwe one-shot is met een nieuw anime karaketer en OC/reader in de hoofdrol.
Tot nu toe zijn er twee one-shots.
Link naar mijn one-shots: http://www.quizlet.nl/stories/56232/mijn-oneshots/
Veel leesplezier!
Ik werd wakker van een geklop op mijn deur. "Wie is daar?" vroeg ik half slapend. Het dienstmeisje is hier met wat nieuwe kleren voor u." hoorde ik een vrouwenstem zeggen. 'Nog meer nieuwe kleren.' "Kom binnen." zei ik. Een vrouw van ongeveer mijn overleden moeders leeftijd kwam binnen met kleren in haar ene en schoenen in haar andere hand. Ze legde de kleren op de stoel en zette de schoenen eronder. "Laten we dan nu die ziekenhuis kleren uitdoen en u in bad stoppen. U kunt die foto maar beter terug op het nachtkastje zetten anders wordt ie nog nat in bad." ik had totaal niet gemerkt dat het fotolijstje stevig tegen me aangedrukt hield. Ik zette het voorzichtig terug op het nachtkastje, terwijl het dienstmeisje de badkuip vol liet lopen. Ik liep naar de badkamer en klede me uit. Mijn ziekenhuis kleren gaf ik aan het dienstmeisje. Daarna liet ik me in het warme water zakken. Het was heerlijk rustgevend warm water. Ik boende mijn lijf schoon tot ik de ziekenhuis lucht niet meer rook en waste mijn haren weer. Daarna bleef ik gewoon nog even rustig liggen in het warme water. Bijna was ik in slaap gevallen. Gelukkig haalde het dienstmeisje me weer op tijd het water uit. Ze gaf me mijn nieuwe kleren zodat ik me kon aankleden. De kleren bestonden uit een simpele zwarte jurk die tot net boven de knieën ging en een blauw vestje. Voor de rest nog een zwarte legging en blauwe ballerina's.
Het dienstmeisje kwam naar binnen om mijn haar te doen. Oftewel om mijn haar te borstelen want veel meer deed ze er ook niet mee. "Ik zal u meenemen naar de eetzaal." zei het dienstmeisje. "Zou Sebastian me niet roepen?" vroeg ik. "Hij heeft het een beetje druk." zei het dienstmeisje en ging me voor naar beneden.
Aangekomen bij de eetzaal deed het dienstmeisje de deur voor me open. De eetzaal was echt enorm! Er hingen verschillende schilderijen en kandelaars. Er lag een rood tapijt en op dat tapijt stond een meterslange eettafel met de lekkerste gerechten erop geserveerd. En op een van de stoelen van de eettafel zat een jongen van ongeveer 13. Genaamd Ciel Phantomhive.
"........"
"WAT IS DIT TOCH?!"
Reageer (1)
Jeeeh weer een hoofdstukje ^^
1 decennium geleden