~18~

Ik hoopte nog dat Liam me niet gezien had en keek snel een andere kant op, ik had vandaag wel genoeg One Direction gezien voor één dag, maar hij had me wel gezien. “Colette, can I talk to you please?”hoorde ik in mijn oor gezegd worden terwijl hij mijn arm vast had gepakt. “Sure.” zei ik terwijl ik vier hele verbaasde gezichten naast me zag. Liam trok me bij mijn arm mee naar een plek in de club waar de muziek niet zo hard was. “What did you wanted to talk to me about?” vroeg ik toen we eindelijk stil stonden. “Why did you never texted Zayn?” “Because he wouldn’t care anyway.”zei ik bot, ik had hier dus echt geen zin in. Dit was echt geen leuke dag, ik probeerde Zayn juist te vergeten maar vandaag was alles Zayn Zayn Zayn. “Wait what? Why do you think he wouldn’t care?” “When we said goodbye he just seemed like he didn’t care. And why should I’ve texted him, he could have texted me too.” Ik voelde tranen in mijn ogen komen en probeerde weg te lopen van Liam, wat mislukte want al snel had hij mijn arm weer vast. “You’re right. He could’ve texted you, but he thought you didn’t care. But you’re crying now so I guess you did care.”zei hij. Ik hoefde daar niets op te zeggen want de tranen liepen nog steeds over mijn wangen, dus het antwoord was wel duidelijk. “Zayn cares about you, he’s been acting all depressed since you left in Antwerp. He didn’t even wanted to go to this party.”zei Liam terwijl hij de tranen van mijn wangen veegde. “He does?” “Yes, he does.” “I’m going to clean my face, there’s probably mascara everywhere.” Zei ik omdat ik hoe blij ik ook van dit gesprek werd ik het ook heel awkward vond. “Okay babe, I’m sure I’ll see you again soon.”zei Liam nog voordat ik wegliep.

Terwijl ik bij de damestoiletten de uitgelopen mascara van mijn gezicht probeerde te krijgen, zag ik in de spiegel Kate binnen komen. “What happened? Why are you crying? How does Liam know your name?” vroeg ze gelijk. “Can you just ask one question a time?” vroeg ik omdat ik niet goed wist waar ik moest beginnen. “Sure, so with which question should I start?” “Uhmm, how Liam knows my name I guess.”zei ik maar en ik vertelde haar het hele verhaal. Van in Amsterdam hoe ik de trein naar huis miste, Zayn en over Antwerpen. “So that’s why you ran off in the Starbucks earlier?” “Yes, I tried to forget about him but seeing him didn’t really helped.” “Maybe we should go home, you’re not really in a partymood anymore I guess.” “I would like to go home, I look like shit right now.” “Let’s go than.” We zeiden nog even gedag tegen Kate’s vriendinnen die inmiddels met een paar jongens aan het dansen waren, en ging toen snel naar huis.

Nadat ik mijn make-up van mijn gezicht had gehaald en snel een kort broekje en hemdje had aangetrokken ging ik in mijn reusachtige bed liggen. Slapen kon ik niet echt, ik was zo verward door alles wat Liam zei, maar de warme dekens zorgde ervoor dat ik rustig werd, alsof iemand me knuffelde.