The goodbye&the new life with the love!
ik maak vanaf vandaag een dagboek, mijn leven met Jack zal vanaf nu anders zijn...
http://www.youtube.com/watch?v=YnxPuRPW8VU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=YnxPuRPW8VU&feature=related
nog ff happy new year...
2-11-1888
hier zit ik dan, in de trein onderweg naar liverpool... ik weet niet goed wat ik nu moet doen of denken. ik houd de hele tijd de hand van Jack vast. hij zei dat hij daar de ringen had geregeld maar dat is lastig te geloven als je half dood bent van binnen, ik was half dood gegaan toen ik ja zei en mij famillie moest achterlaten. het enige wat ik nu nog heb van mijn ouders is dit kleine dagboek. ik voelde me zo schuldig, maar er lag we een briefje op het bed waar ik ooit hoorde te slapen:
'lieve pap en mam,
het zal waarschijnlijk hard aankomen
maar ik ben weggelopen om met jack te
zijn. we trouwen over 1 week, het spijt
me! alsjeblieft, vergeef me. ik weet
dat dit het afscheid lijkt maar we zulen
elkaar ooit weer zien, beloofd.
als het te laat is om jullie weer te zien
zal ik elke nacht naar de hemel kijken, of
er een nieuwe ster is. dan zal ik weten dat
jullie toch nog bij me zijn!
mam ik zal altijd de witte parelketting
dragen die je me gaf. het geeft me kracht
om door te gaan en zo zijn jullie nog
altijd bij me!
zorg ook goed voor robin's been alsjeblieft,
elke week 3 keer nieuw verband, en als het
klaar is geef hem dan iets lekkers...
mom...dad... please forgive me.
ik beloof dat ik van jullie blijf houden!
tot ooit misschien als ster. Melody.'
dat is wat ik me kon herinneren van wat erin stond.de tranen staan me in mijn ogen als ik weer terug moet denken aan die brief.
Jack kijkt me aan en vraagt wat er is. 'niets' antwoord ik droogjes.
de trein stopt ineens en iedereen stapt uit.
jack en ik zijn eindelijk aangekomen in het kleine arbeiders-dorpje waar we zouden trouwen in de kerk... maar eerst naar het hotel.
toen we in de kamer waren en hadden uitgepakt gingen we naar de kerk om de trouwerij te regelen, er werden vrienden van Jack uitgenodigd, niet van mij. die zouden me voor gek verklaren... alleen Kim kwam. maar daar bleef het bij... ze moest weer naar huis meteen en ze komt alleen op de trouwerij.
mijn leven zal nooit meer het zelfde zijn.
lief dagboek,
ik zal niet elke dag in je schrijven want daar heb ik geen tijd voor.
kus, Melody
Reageer (2)
thnx
1 decennium geledenOoooh, zoooo lief maar toch zo zielig voor Melody
1 decennium geleden