9 Martyrize Draco

Alohomoraize POV



"CRUCIO!!!." Meteen nadat Puntjuuhh de spreuk gebruikte lag Draco gillend van de pijn op de grond. "Goeie spreuk, PP." Feliciteerde ik haar. "Ja, hij ging beter dan bij Patty," was haar droge antwoord. "Crabbe.... Goyle," stamelde Draco. Ik ontwapende hem zodat z'n toverstok voor mij werkte. Terwijl PP de crucio spreuk ophief, testte ik de stok uit. Hij was een beetje anders dan de mijne maar hij was fijn in gebruik. Draco staarde nog steeds angstig naar Puntjuuhh. "PP, kan je even rustig aan doen?" "Okey!" was Puntjuuhhs antwoord. Ondertussen was ik naar Draco toegelopen. "Goyle," stamelde hij. Even kreeg ik de neiging alles te vertellen maar ik hield me in "Ik ben Goyle niet, waarschijnlijk zie je me ooit nog wel eens," En met die woorden liet ik mijn oude - gebroken - toverstok bij hem achter. "Puntjuuhh, brand maar los," en meteen kwam er een enorme grijns op haar gezicht. "Avada," begon ze. Ik wist dat ze het niet echt ging doen, maar diep van binnen was ik bang voor een foute afloop. "keda," Draco zat met angstige ogen naar Puntjuuhh te staren. "vroe!" Ineens was Draco omringt met enorme naaktslakken. "Ik heb inspiratie gekregen door Rons slakkenbraaksel," fluisterde ze. Terwijl de slakken tegen Draco aankropen, gaf Puntjuuhh hem een extra Crucio. Ze wist natuurlijk dat als haar toverstok niet meer naar Draco wees ze de vloek ophief. Vandaar dat ze achteruit de leerlingenkamer uitliep. En terwijl ik haar achterna ging kwamen er steeds meer eerstejaars op Draco's gegil af.

Eindelijk stonden we voor het portret van de dikke dame. Ik wist het wachtwoord niet en PP was nog aan het uithijgen. Het bleek dat het rennend een kwartier duurde om van Draco naar hier te komen. Terwijl we weer onszelf werden kwam ze op adem. "Jij weet het wachtwoord toch wel hè," vroeg ik haar. Even leek het er op dat ze het ook niet wist. Maar toen riep ze het ineens: "hottentottententententoonstellingkaartjesmachineverhuurderautomonteurbegraafplaats," En terwijl het portret openzwaaide staarde ze naar iets. Ik volgde haar blik, en ik zag Marcel. Zo te zien maakte hij zich klaar voor een nacht buiten slapen. Hij lag opgekruld in een slaapzak en keek ons geirriteerd aan. "Ja zo kan ik dus niet slapen." PP zwaaide een beetje dommig: "Hoi." Ik volgde haar voorbeeld: "Oh, hoi Marcel. Je was toch niet het wachtwoord vergeten hè," Natuurlijk was hij dat wel en hij werd helemaal rood. "Vreemd, hij is juist zo makkelijk," plaagde Puntjuuhh hem. Terwijl ik hem de leerlingenkamer inhielp vroeg PP aan Ginny of ze Harry ergens gezien had. Toen ik beter luisterde hoorde ik gelukkig dat ze wist waar. En terwijl ik Puntjuuhh volgde naar de jongensslaapzaal, namen we het plan nog eventjes door. Iemand ontvoeren moest wel wat georganiseerder lopen dan het stelen van iemands toverstok, vond PP. En daar gaf ik haar groot gelijk in.




Draco POV
Langzaam liet ik me op de bank ploffen. Iedereen was zijn of haar spullen aan het uitpakken, maar ik liet het meestal door Crabbe en Goyle doen. Jammergenoeg waren ze erg laat. De laatste keer dat ze me zo lang lieten wachten deden ze later heel vreemd. En als ik ze ernaar vroeg zeiden ze dat ze in slaap waren gevallen in de bezemkast. En dat ze hun schoenen kwijt waren. Gelukkig was dat een paar jaar geleden. Stiekem was ik toch bang dat een van hun iets zou overkomen. Ik had anders misschien nog maar een hulpje . Aan een heb je ook genoeg, dat wel, maar thuis was ik gewend aan meerdere huiselfen om me te bedienen. Terwijl ik op de bank ging liggen stormden Crabbe en Goyle binnen. Vermoeid stond ik dus maar op. "Hey maat," riep Crabbe. Ik zag dat hij z'n toverstok trok. Verbaasd keek ik hem aan, althans dat probeerde ik. Nog voor dat ik hem zag hoorde ik hem schreeuwen: "CRUCIO!!!" Ineens leek de hele wereld uit pijn te bestaan. Zonder dat ik het wilde gilde ik. "Goeie spreuk PP," hoorde ik Goyle zeggen. Wie was nou in merlijns naam PP. "Ja, hij ging beter dan bij Patty," hoorde ik Goyle nog zachter. Met een schok besefte ik dat Crabbe mij vervloekt had. "Crabbe... Goyle," stamelde ik, niet in staat om meer te zeggen door de pijn. Terwijl ik opkeek zag ik Goyle z'n toverstok op me richten. Snel dook ik in elkaar, maar hij ontwapende me blijkbaar alleen. Crabbe hief de spreuk op, en ineens was het gevoel of duizenden messen mijn lichaam opensneden weg. Onbewust keek ik of ik ergens bloed zag maar de vloer was nog steeds brandschoon. Nadat ik mezelf stiekem beter bekeken had, kwam ik tot de conclusie dat ik - aan de druppels op m'n shirt te zien - met speeksel gilde. Angstig keek ik naar Crabbe, of degene die Crabbe moest zijn. "PP, kan je even rustig aan doen?" hoorde ik Goyle zeggen. "Okey" zei Crabbe. Maar Goyle had het toch tegen iemand die PP heette? Rechts van me zag ik iets bewegen. Goyle was naast me gaan staan. "Goyle," wist ik uit te brengen. Hij leek ergens mee te zitten. "Ik ben Goyle niet, waarschijnlijk zie je me ooit nog wel eens," en nadat dat gezegt te hebben, gooide hij een gebroken toverstok naar me toe. "Puntjuuhh, brand maar los," zei hij - of zij - tegen Crabbe. Meteen kreeg hij een enorme grijns op z'n gezicht. "Avada," begon hij. Ik kende deze spreuk. De vloek des doods. Crabbe was van plan me te doden! Alweer dook ik in elkaar. "keda," ging hij verder. Na de laatste wooden zou ik dood zijn. Er was maar een persoon op aarde die dit overleeft had. En die persoon haatte ik. "vroe!" eindigde Crabbe. Vroe? je hoorde niet te eindigen met vroe. Wat gebeurde er eigenlijk als je vroe gebruikte? Het antwoord kreeg ik meteen, slakken. Duizenden slakken die mij aanvielen. En weer gilde ik. Niet vanwegen de slakken, maar omdat Crabbe weer crucio had gebruikt. Alleen kwamen er dit keer eerstejaars naar beneden. Een aantal keken verbaasd, sommigen waren bang en enkele waren aan het joelen. En terwijl ik moeizaam mijn hoofd optilde zag ik de twee die zich voordeden voor Crabbe en Goyle wegvluchten. Mij achterlatend met een gebroken toverstok, veel eerstejaars, helse pijn en slakken, veel slakken.