Achtervolging

Draco Malfidus kwam met grote passen de hoek om lopen, maar bleef even verbaast staan toen hij Liëne zag. Zijn gezichtsuitdrukking veranderde net zo weer in een zelfverzekerde grijns.
Liëne wachtte niet tot hij wat zou gaan zeggen. Ze draaide zich om en rende zo snel als ze kon.
Normaal gesproken zou ze na zo’n stuk gerend te hebben al lang buiten adem zijn geweest maar na drie verdiepingen stroomde de adrenaline nog steeds door haar bloed. Ze kon horen dat Malfidus niet blij was met haar reactie. Op dit moment kon dat haar echter weinig schelen, want ze hoefde nog maar twee verdiepingen en dat was ze bij haar leerlingen kamer. Gelukkig had ze heen grote voorsprong op Malfidus, hij had namelijk aan het einde van de gang gestaan en, zij ergens aan het begin. Hij had sowieso niet zo snel gereageerd. Hij begon haar pas te achtervolgen toen Liëne al een gang verderop was. Die voorsprong had ze wel hard nodig, die zak van een Malfidus was namelijk verdomme snel, en het zou niet zo heel lang meer duren voor hij haar had ingehaald.
Liëne rende nog een hoek om en zag daar minst favoriete persoon nummer 2 staan. Sneep keek even verward naar Liëne, maar toen hij haar wilde tegenhouden was ze hem al voorbij. Met een beetje geluk hield hij die (andere) zak wel tegen. Dat was jammer genoeg niet zo. Liëne hoorde sneep nog roepen dat ze hier problemen mee kregen, maar ze liet het niet echt tot haar doordringen.
Liëne hoorde Draco vlak achter haar rennen. Het zou nu echt niet lang meer duren voor hij haar had ingehaald. Gelukkig was haar redding nabij, want ze kon de dikke dame al zien hangen. Ze begon te grijnzen door haar angst heen. Die grijns verdween echter weer heel snel want er sloot een hand om haar pols, die haar met een ruk naar achter trok. Snel voelde ze dat zijn andere hand zich om haar middel sloot. Met een gil bleef ze staan. Malfidus draaide haar om zodat ze naar zijn gezicht kon kijken. Daar werd ze niet bepaald blijer van. De blik van Malfidus was een mengeling van triomf en woeden. Liëne wist niet welke emotie haar banger maakte. Ze was zich er sterk van bewust dat zijn handen zich zo om haar middel hadden gesloten dat ze geen kant uit kon. Malfidus genoot hier duidelijk van. Hij boog langzaam naar voren en kuste haar. Liëne vond het verschrikkelijk en probeerde zich uit zijn greep te worstelen. Dat ging iets moeilijker dan verwacht. Hij was te sterk voor haar. De machteloosheid zorgde er voor dat Liëne tranen in haar ogen kreeg. Ze kon ze niet meer tegen houden en al snel volgde er meer. Het leek of Malfidus niks door had want die ging vrolijk verder. Hij beet zachtjes, maar opdringerig op haar lip. Liëne gaf hem de toegang die hij wilde niet.
Het leek of dit moment nooit op zou houden. Liëne was zo dicht bij de leerlingenkamer geweest, en toch was ze nog tegengehouden.
Opeens werd Malfidus ruw van haar weg getrokken. “Waar denk je dat je mee bezig bent!” zij Sneep zacht maar dreigender dan dit had Liëne hem nooit gehoord. Malfidus was sprakeloos. “Jij mag alles mooi gaan uitlegen aan Perkamentus, dus schiet op en ga daar maar vast heen. En niet tegen werken anders doe ik helemaal geen goed woordje meer voor je.” Malfidus wist niet hoe snel hij weg moest komen. Sneep wende zich tot Liëne en keek haar bezorgd aan. “Gaat het?” Liëne knikte al was ze nog steeds in de war. Sneep had haar zo juist gered? Er was natuurlijk een mogelijkheid dat ze dit allemaal gedroomd had. Maar eerlijk gezegd betwijfelde ze dat.
Liëne had niet eens door dat ze tegen de muur was aan gezakt. Sneep kwam op zijn hurken voor haar zitten. “Ik zal er beter op letten dat hij je niet meer lastig valt.” Liëne keek hem aan en zag dat zijn bezorgde blik als een blad aan een boom omdraaide naar woede. Liëne keek hem angstig aan. Ze was er van overtuigd dat ze een klap zou krijgen, maar die bleef uit.
Sneep stond op en liep de gang uit. Liëne wist niet wat ze met hem aan moest. De ene keer was hij aardig en bezorg, en de andere keer was hij een onuitstaanbare leraar, die ze van uit het diepste van haar hard minachtte. Langzaam liep ze naar het portret van de Dikke Dame. Toen het portret open ging wist ze meteen dat het foute boel was.