O23.

POV Elvira
Het nachtlampje naast het ziekenhuis bed is nog aan. Het is pas half 8. Waarom lig ik in dit stomme ziekenhuis?
Waarom had ik geen controle over mezelf tijdens het concert? Waarom moest ik van die stomme kruk afvallen? Al die vragen spoken door m’n hoofd. Al sinds ik wakker ben.
Toen ik in slaap werd gehouden op dit bed heb ik Niall horen praten. Ik kon alles horen. Alles. Net zoals dat ik alles kon voelen. Ik heb gevoeld hoe hij heel voorzichtig een kusje op mijn hoofd drukte, en hoe hij mijn hand pakte en er rustig over streelde. Ik heb gehoord hoe mijn moeder zei dat Niall iedere dag voor mij bijzonder maakte. Ik heb gehoord hoe mijn moeder vroeg of hij mij met hem alleen moest laten en hoe hij instemde.Ik heb gehoord hoe mijn moeders hakken de kamer uit liepen en hoe Niall zachtjes tegen me begon te praten en zei dat hij me leuk vond.
Het vreselijkste was dat ik er niet op kon reageren. Ik was zo machteloos.
Toen ik wakker werd was zijn naam het eerste wat er in me op kwam. Ik zag mijn ouders en mijn zusje. Maar het eerste wat ik zei was 'Niall'. Pas toen ik zijn naam had uitgesproken zag ik hem. Met Céline en Harry. Het fangirl gevoel kwam niet meer. Het was vertrouwdste gevoel wat ik ooit had.
Het mooiste vond ik dat hij daar zat, en me glimlachend aan keek. De blauwe ogen, waarin ik bijna in verdronk.
Maar ik lag nog steeds in dit stomme ziekenhuisbed. Ik weet dat Céline met de jongens weg is. Ik had daar ook bij kunnen zitten. Ik bal mijn vuisten. Ik wil hier weg. Ik word gek hier.
Tranen beginnen te stromen. Maar ik kan niks. Ik zit vast aan dit stomme ziekenhuis. Morgen mag ik weg. Maar morgen is Niall ook weg.
Ik pak mijn iPhone en doe de oortjes erin. Ik moet kalmeren, dit is veel te druk. Ik kies voor ‘Gotta Be You’ en ik neurie zachtjes mee.

Girl I see it in your eyes you're disappointed
'Cause I'm the foolish one that you anointed with your heart
I tore it apart
And girl what a mess I made upon your innocence
And no woman in the world deserves this
But here I am, asking you for one more chance

Can we fall, one more time?
Stop the tape and rewind
Oh and if you walk away I know I'll fade
'Cause there is nobody else

It's gotta be you
Only you
It's got to be you
Oh, Only you

Als Zayn laatste woorden van zijn solo uitspreekt, en het refrein weer begint, komen er meer tranen. Heel veel. Het lijkt wel een zee. Ik huil mijn hele pyjama nat. Maar het kan me helemaal niks schelen.

Opeens word ik dood moe. Ik doe de oortjes maar weer uit. Ik heb er maar 3 minuten mee gezeten. Het is pas kwart voor 8, wijst de klok nu aan. Het is al pikdonker buiten. Wat maakt het uit om nu te gaan slapen? Ik verveel me toch dood hier. Ik knip het lampje uit en ga goed liggen. Het het gordijn zit niet helemaal goed dicht.Er valt een klein streepje licht doorheen.
Ik kijk naar de eindeloze lichtjes van Amsterdam. Ik voel hoe mijn tranen opdrogen. Langzaam val ik in slaap.

-